Duobus autem modis poteſst haberi, & conſside*rari ſsuprema poteſstas, ſseu iuriſsdictio ſsæcularis, vel enim habetur directè, ſseu principaliter, vel rurſsus indirectè, & minus principaliter: primo modo haberi dicitur, vbi de illa agitur ad ſsuum finem naturalem, ſseu temporalem, in quem principaliter, & directè inſstituta eſst, & in quem Regibus, & Imperatoribus, à Deo mediante lumine naturali conceſsſsa eſst. Poſsteriori verò modo, quoties habetur eadem poteſstas, & exercetur, non in eiuſsmodi finem, ſsed in diuerſsum, in quem incidentur ex accidenti in aliquo caſsu ordinatur, & dirigitur, vt colliges ex capit. Per venerabilem verſsic. rationibus, qui filij ſsint legitimi, ibi: Super quo (ſscilicet Eccleſsiæ patrimonio) plenam in temporalibus gerimus poteſstatem, & ibi, in alijs regionibus certis cauſsis inſspectis temporalem iuriſsdictionem caſsualiter exer|

fol. [41]v

cemus, quaſsi illud prius denotet temporalem poteſstatem principaliter, & directè habitãhabitam, hoc vero minus principaliter, incidenter, & indirectè exercitãexercitam.