Ex his, quæ breuiter præſstringimus, omnia quæ* contra Romani Pontificis poteſstatem, tàm circa ſspiritualia, quàm temporalia obijci ſsolent, facilè refutari poſsſsunt, & quanquãquanquam plures, & doctiſssimi hanc prouinciam fœliciter aggreſssi ſsint, nõnon nulla tamen ex illorum ſscriptis mutuabimur, ne aſsym|boli videamur, & ita primò infertur poteſstatem ſspiritualem, ſseu Eccleſsiaſsticam, quam Chriſstus Dominus in lege gratiæ Petro cõceſsitconcessit, eius morte non expiraſsſse, ſsed in futuros Pontifices Romanos trãſlatamtranslatam. Quamuis enim Chriſstus Dominus nomine proprio Simonem Barjona allocutus fuiſsſset, attamen cum Eccleſsiam ſsuam, quæ perpetuo duratura erat, vt probatum eſst nume. 5. ſsuper eum ædificaturum promiſsiſsſset, Matth. 16. & oues ei cõmendaſſetcommendasset, Ioan. vltim. & ita non tantum præsentes, quæ perpaucæ erant, ſsed & futuras, conſsequens eſst dicamus in ſsucceſsſsores tranſsijſsſse.