Atque ita hanc in Reges, & Imperatores poteſs *tatem Pontificis agnoſscunt Gelaſs. Papa ad Anaſstaſsium Imperatorem in cap. duo ſsunt 96. diſst. ibi: Nosti itaque inter hæc ex illorum te pendere iudicio, non illos ad tuam poſsſse redigi voluntatem, idem Gelaſsius ad Epiſscopos Orientales in capit. nunquam 96. diſst. ibi: Obſsequi ſsolere Principes Christianos decretis Eccleſsiæ, non ſsuam præponere poteſstatem: Epiſscopis caput ſsubdere Principem ſsolitum, Ioan. Papa in cap. ſsi Imperator eadem diſst. ibi: Ad Sacerdotes Deus voluit, quæ Eccleſsiæ diſsponenda ſsunt, pertinere, non ad ſsæculi poteſstates, quas, ſsi fideles ſsunt, Eccleſsiæ ſsuæ Sacerdotibus voluit eße ſsubiectas. Atque ita Reges Chriſstiani non ſsolum quoad perſsonas, ſsed etiam quoad dignitatem Pontificis poteſstati ſsubijciuntur, Nicolaus cap. cum ad verum, ibi: Chriſstiani Imperatores pro æterna vita Pontificibus indigerent, Gelaſsius cap. duo ſsunt, ibi: Quantò pro ipſsis re|

fol. 47r

giminibus aliàs Regibus hominum in diuino ſsunt reddituri examine rationem, & de omnibus fidelibus dixerat Apoſstolus ad Hebr. 13. Obedite præpoſsitis veſstris, & ſsubiacete eis, ipſsi enim peruigilant tanquam rationem pro animabus veſstris reddituri, & D. Gregor. Nazianze. in oratione ad ciues timore perculſsos, alloquens Imperatores. An me libere loquẽtemloquentem æquo animo feretis? Nam vos quoque poteſstati meæ, meiſsque ſsub ſsellijs lex Christi ſsubijcit: Imperium enim ipſsi quoque gerimus, addo etiam præstantius, ac perfectius, niſsi verum æquum est ſspiritum carni faſsces ſsubmittere, & cœlestia terrenis cedere, cap. ſsuſscipitis diſst. 10. proſsequuntur D. Thom. ſsi is eſst lib. 1. de regimine Principis cap. 14. & lib. 3. cap. 10. cũcum ſseqq. Bellarm. de tranſslat. Imperj lib. 1. cap. 2. ad 7. mendacium, Suar. lib. 3. de Primatu Roman. Pontif. c. 22. à n. 1. & cæteri præcitati.