Eodem modo non ob
ſstat
Neratij deciſsio in*
| d. l. quod in littore. Agit enim generaliter de littoribus
antequãantequam in alicuius dominium venerint, vt
con
ſstat ex particula,
adhuc, & ita non negat venire
po
ſsſse:
quæ cum communia omnium ſsint. §. 1. Inst. de rer.
diuiſs. placuit hoc ita eſsſse, niſsi ab aliquo populo occupata Imperio eius teneantur:
cæterum occupata fieri eius populi, à
quo occupata ſsunt, de quo ita Celſsus in l. 3. ff. ne quid in loco publ. littora, in quæ populus Rom. Imperium habet, populi
Romani eße arbitror, populus Romanus in ea littora Imperium habere intelligitur, quæ ipſse occupauit, vt poteſstatis,
& Imperij ſsui faceret, hęc
Donellus lib. 4. cap. 2. (
quẽquem
Incognitus incontrarium citat)
inde inferens populum Romanum ista occupatione hoc conſsequi, vt ab his
littoribus rectè arceat, tùm hoſstes, tum barbaros, idque cum
faciat, nihil videatur facere contra iuſsgentium. IdẽIdem docuerat ante
Vueſsembecius numer. 4. in §. flumina
Inſst. de rer. diuiſs. in hęc verba,
quod igitur à populo Roman. occupatum, & quæſsitum est, amplius commune non
eſst, itaque littora etſsi natura, & origine ſsint communia, l.
quædam de rerum diuiſs. tamen poſtquãpostquam, & quatenus occupata ſsunt, fiunt, vel priuatorum, d. l. quod in littore, vel
populi, qui occupauit, vndè littora, in quæ populus Rom. Imperium habet, non nullius amplius, vt nõdumnondum occupata, &
iuregentium communia, Celſsus eße vult, ſsed diſsertè ait eſsſse populi Romani, l. 3. ne quid in loco publico, idemque re
ſsoluit
Claudius, §. & quidem Inſst. de rerum diuiſs.
citatus
infra cap. 13. n. 11.