Nec ob
ſstat obiectio Accur
ſsij verbo, prohi
*bet in
l. Si quiſsquam. ff. de diuerſs. fru
ſstra requiri
præ
ſscriptionem, imo re
ſscriptum, & prę
ſscriptionem
ſsibi inuicem repugnare, vt decidit Innoc.
III. in
cap. veniens de pręſscription. cui difficultati
ſsuccumbit
Nicolaus de Paſsſser. vbi ſsupra, nam
requiritur prę
ſscriptio, quia
ſsupponit
priuilegiũpriuilegium
ob aliquem defectum per
ſse non
ſsufficere ad acqui
ſsitionem iuris pi
ſscandi; vndè attenditur illud
vt titulus prębens cau
ſsam præ
ſscriptioni, & in
hunc
ſsen
ſsum concurrit
ſsimul cum præ
ſscriptione iuxta Bonifacij
VIII. decretum
capit.
cum perſsonę de priuil. in 6. ibi:
Sed tale eſst, quod
ſsaltem cauſsam præbeat præſscribendi, vbi notauit glo
ſs. verbo, munitos, & iuxta Imperatoris deci
ſsionem
l Vltim. C. de fundis patrimon. libr. 11.
re
ſsoluunt vltra ordinarios,
Balbus de præſscription. 5. part. quintę numer. 30. Auendañus libr. 1. de exequend. capitul. 1. numer.
21. verſsicul. 4. & in no
ſstra
ſspecie
Decius conſsil. 270. num. 6. Innocentij verò deci
ſsio procedit
|
vbi tenor priuilegij erat contrarius præ
ſscriptioni, prout ibidem notauit glo
ſsſsa, verbo, intentionis, probata per omnes ex
Panor. num. 19. Pariſs.
numer. 11. & alijs ibi: eo maximè, quia
priuilegiũpriuilegium
in illa
ſspecie non præce
ſssit,
ſsed
ſsub
ſsequutum e
ſst,
vndãvndam non poterat præ
ſscriptioni cau
ſsam prę
ſstare,
vt rectè argumentatur Pontifex.