Ego vnico argumento totam Incogniti di
ſspu
*tationem euerto in hunc modum nauigatio, &
pi
ſscatio in mari eodem iure naturali, vel gentium
regulantur ex
Incognito cap. 5. ibi:
Quæ autem nauigationis, eadem piſscatus habenda eſst ratio, vt communis
maneat omnibus, vt ip
ſse
annotaui cap. 10. numer. 7. ſsed pi
ſscatio in mari à rep. Principeve
ſsupremo occupari, acquiri, & donari pote
ſst, ex
d. §. ſsi quis me
in mari igitur; & nauigatio in mari à rep. Principeve
ſsupremo acquiri, & concedi pote
ſst,
ſsoluat
Incognitus, & erit mihi magnus Apollo,
ſsed aliter
ſsic libet argumentari: mare commune
omniũomnium
|
e
ſst
d. §. ſsi quis, ibi:
Si quem ante ædes meas, vel ante prætorium meum piſscari prohibeam, & quidem mare commune omnium est, & eſst ſsæpiſssimè reſscriptum non poße
quem piſscari prohiberi, & adducitur ab
Incognito d.
cap. 5. pag. 25. & tamen publico conductori competit interdictum contra alios, ex
d. §. ſsi quis igitur Laudanda autem e
ſst Incogniti dexteritas,
nãnam
dum Iuri
ſscon
ſsultus in hoc §. probat non po
ſsſse
aliquem pi
ſscari prohiberi in mari, illum
ſsæpius citat, dùm verò idem Vlpianus contrarium con
ſstituit in conductore publico, tùnc Incognitus in
diuer
ſsa parte metamorpho
ſseos arte vtens,
cõuertitconuertit mare in flumen
d. ca. 5. pag. 25. dicens,
non enim
maris eadem, quæ fluminis ratio est, quod cum ſsit publicum
id eſst populi, ius etiam in eo piſscandi à populo, aut Principe
concedi, aut locari potest, ita vt ei, qui conduxit, etiãetiam veteres interdictum dederint, l. IniuriarũIniuriarum. §. ſsi quis me verſs.
conductori, de iniurijs, quæ conditio in mari euenire non poteſst, cum tamen Vlpianus bis in maris v
ſsu loquatur, quod ip
ſse Incognitus contra nos adducit.