Imò & ex hoc eodem textu argumentum re
*
torqueri pote
ſst,
ſsi aduertas quod Iuri
ſscon
ſsultus
id tantum priuato negat, clarè
ſsentiens populo
Romano licere, de quo egerat in eadem hypothe
ſsi: & in florentinis pandectis dee
ſst particula
autem (quæ nec
ſsemper aduer
ſsatur, vt tradit
Alcia.
lib. 2. diſsp. ca. 5.) & incipit. §. Maris communem
|
iuxta quę tria docet Con
ſsultus, primum, populi
Romani e
ſs
ſse littora, in quę habet Imperium:
ſecũ
dum
secundum
, maris communem e
ſs
ſse v
ſsum: tertium, ex hoc
v
ſsu deducit po
ſs
ſse occupari à priuato, dùm tamen
alijs non noceat; & ita illatio ex
cõmuni
communi
v
ſsu deducta ad priuatam occupationem relata e
ſst à Cel
ſso:
vndè ex eo re
ſspon
ſso nihil contra populum Romanum concludi pote
ſst directè, & indirectè fauet Imperio Rom. nam verba illa,
eius eße, qui iecerit,
non congruunt populo Rom.
ſsed homini, qui
iecerit.