Iamque Chimæriferæ, cùm Sol grauis vreret arua, Finibus in Lyciæ longo Dea feßa labore Sidereo ſsiccata ſsitim collegerat æ
ſstu, Vberaque ebiberant auidi lactantia nati. Fortè lacum mediocris aquæ proſspexit in imis; Vallibus: agreſstes illic fruticoſsa legebant: Vimina cum iuncis, gratamque paludibus vluam. Acceſssit, poſsitoque genu Titania terram Preſssit, vt hauriret gelidos potura liquores. Rustica turba vetat. Dea ſsic affata vetantes: Quid prohibetis aquas? vſsus communis aquarum est. Nec Solem proprium natura, nec aèra fecit, Nec tenues vndas: ad publica munera veni. Quæ tamen, vt detis, ſsupplex peto: non ego noſstros Abluere hic artus, laſsſsataque membra parabam, Sed releuare ſsitim: caret os humore loquentis, Et fauces arent, vixque est via vocis in illis.
Hauſstus aquæ mihi nectar erit, vitamque fatebor Accepiſsſse, ſsimul vitam dederitis in vndis. Hi quoque vos moueant, qui noſstro brachia tendunt Parua ſsinu:
& caſsu tendebant brachia nati.