Et congruit verbum præſscribere, quod accipitur* pro ſscribere, ſseu intitulare, & pro præfinire, vt conſstat ex Theſs. Calep. Nizolio Conan. Alciat. & alijs ſsupra: merito igitur qui rem per vſsum, & poſſeſsionẽpossessionem adquirit, præſscribit eam ſsibi, & præfinit dominium, ſseu ius alterius, & ipſsa adquiſsitio dicitur præſscriptio quaſsi intitulatio, & præfinitio, iuuat l. vlt. §. ſsin autem ibi: Vt nec vſsucapio, nec longi temporis præſscriptio procedat. C. communia delegatis l. quemadmodum in fine ibi: Vendicationem damus longi tẽporistemporis præſscriptione ſsubmota. C. de agric. lib. 11. ſsed irrefragabilis eſst deciſsio l. 1. C. ne rei dominicę tẽporistemporis pręſscriptione ſsubmoueatur à nemine in id expenſsa. In rubro namq;namque præſscriptio exprimitur, in nigro autem exponitur definitionis verbũverbum | ibi: omni temporis definitione ſsubmota, quod verbum præſscriptionis vim, non vero exceptionis ſsignificat.