Fr. Antonius Laurerius Franciſscanus è Soco*tora Indiam petens ad Suriatum oræ Cambaicę facto naufragio cum aliquot Luſsitanis ad Mamudium Regem captiuus abducitur; cum iam diu in eo ſseruitio degerent, atque ad eos eximendos accederet nemo; Laurerius omnium conſsenſsu delectus eſst, qui Goam de redemptione contẽderetcontenderet, | ea lege, vt ſsi nihil tranſsigiſsſset; intra certum diem bona fide rediret, atque eius reuerſsionis quaſsi obſsidem, & pignus horridum ſsunem, quo cingebatur; reliquit Regi: vt Goam peruenit, abſsente per id tempus Prætore, nihil decidi ſsuper tanta re potuit, ita infecto negotio protinus, vt promiſserat in Cambaiam reuertit. Quę res tanta admiratione Regem affecit, perpuratoſsque, vt confeſstim ſsine vllo pretio, quin etiam ornatos, lautoſsque Luſsitanos benigne dimiſserint; neque id modo Laurentij virtus, & ſsanctitas conſsecuta eſst, verum etiãetiam apud illas nationes non parua cum vtilitate egregiam probitatis exiſstimationem, & famam nomi m Luſsitano peperit: ſsane quam egregio documẽtodocumento non ſsolum ad conſscientiæ fructum, & officij religionem, ſsed etiam ad opes, & gloriam, conſtãtiaconstantia promiſsſsorum, & fide nihil in rebus humanis eſsſse præſstantius, ex Maffæo lib. 5. hiſst. Indicar. pag. mihi 115.