Et cum Eccleſsia militans vſsque ad ſsæculi finem
5
* ſsit duratura, Lucæ cap. 1. Cuius Regni non erit finis, à quo ſsumpſsit Concil. Nicen. & Matth. vlt. Ecce ego vobiſscum ſsum vſsque ad cõſummationemconsummationem ſsæculi, nec peccatorum mole, nec violentijs tyrannorum, nec hæreticorum doctrinis obrui, & corruere poterit Dan. 7. Regnum eius, quod non corrumpetur, Matthæi 16. Portæ inferi non præualebunt aduerſsus eam. Aug. lib. 1. de ſsymb. c. 5. Eccleſsia impugnari potest, expugnari non poteſst, Suar. lib. 3. c. 12. n. 7. decens fuit, vt Petro ſsuccedat PõtifexPontifex ſsummus cum eadẽeadem gubernãdigubernandi poteſstate, in quẽquem ſsuccedan eo ordine poteſstas illa vniuer|ſsalis ordinaria trãsferturtransfertur, textus inſsignis ab Innoc. IIII. in CõcilioConcilio generali editus in c. 1. de homi. lib. 6. Vbi sic Spiritui SãctoSancto, Pontifici, & Patribus viſsum fuit decernere: pro humani redemptione generis de ſsummis cœlorum adima mundi deſscendens, & mortem tandem ſsubiens temporalem, Dei Filius Ieſsus Chriſstus, ne gregẽgregem ſsui pretio ſsanguinis glorioſsi redemptum, aſscenſsurus post reſsurrectionem ad Patrem, abſsque paſstore deſsereret, ipſsius curãcuram beato Petro Apostolo, vt ſsſstabilitate fidei cæteros in Christiana religione firmàret, eorumque mentes ad ſsalutis opera ſsuæ accenderet deuotionis ardore, commiſsit, vnde nos eiuſsdem Apoſstoli effecti, diſsponente Domino licet immeriti ſsucceſsſsores, & ipſsius Redemptoris locum in terris quanquam indigne tenentes, vbi Abb. poſst Hoſst. & alios ait, Chriſstus non fuiſsſset diligens pater famil. niſsi aliquem vice ipſsius in terris dimiſsiſsſset, qui in occurrentibus caſsibus poßet ea omnia facere, quæ ipſse Christus poßet Optima l. 2. tit. 5. p. 1. in hæc verba. Conuino por derecha razon, que quando nueſstro Señor Ieſsu Christo ſsubio à los cielos, que ſsan Pedro à quien auia dado la mejoria de los Apostoles, y el poder de abſsoluer, y de ligar, que fincaße en logar del, para guardar ſsus mandamientos, è para fazer a los omes que vſsaßen dellos, è mager la Fè que nos el dio, es muy ſsanta, y muy noble en ſsi: pero tanta es la flaqueza de la naturaleza de los omes en ſsi, que ſsino ouiere quien los guiaße, è moſstraſsſse la carrera della, podriãpodrian errar de manera, que la bondad de la Fè no les ternia prò: onde por eſsta razon fincò ſsan Pedro en ſso logar, è deſspues que el murio, fue menester que ouieſsſse otros, que tuuieſs|ſsen ſsus vezes, en que fincaße ſsu poder, è eſste es aquel à quiẽquien llaman Apoſstolico, ò Papa, vbi Greg. videndus gloſs. 2.
Loading...