Vndè cum tota Eccleſsia ſsit vnum corpus Ioan.
9
* 10.
& Chriſstiani vnum eſs ſse debeant Ioan. 17. Pater ſsancte ſserua cos innomine tuo, quos dedisti mihi, vt ſsint vnum, ſsicut & nos, Paul. 1. ad Corinth. Nunquid Chriſs tus eſst diuiſsus? proſsequitur Albanus de poteſstate Papæ 1. p. à n. 16. Oportet ſsi iſsta vnitas debet conſseruari, vt ſsit aliqua poteſstas regitiua totius Eccleſsiæ D. Thom. ad 3. part. in addit. quæ ſst. 40. artic. 6. Duo ergo capita, plurauè non patitur Chriſsti Regnum, nec fidelium diuerſsas orbium regiones inhabitantium in vnam fidem, eademque fidei dogmata conſspiratio, & vnio, vt obſseruat gloſs ſsa celebris in capit. non autem 7. quæ ſst. 1. laudata à Tiraquello de primog. quæ ſst. 17. opin. 4. num. 21. Nauar. in capit. nouit, notab. 3. numer. 140. Pinel. l. 1. part. 3. numer. 16. C. de bonis matern. Couar. in reg. peccatum 2. p. §. 9. n. 5. verſs. 4. & n. 6. Cenedo, & ab eo relati collect. 10. ad decretum n. 2. & licet aliquando oborto ſsciſsmate ex eligentium vitio duo, plures ve Pontifices extiterint, ipſsimet tamẽ tamen | electi, electores, cæterique fideles vnum tantum eſs ſse debere certò ſsciebant, licet quis ex illis verus eſs ſset aliquando ignoraretur, quia licet ius non deficeret, deficiebat tamen probatio argumẽto argumento tex. in l. duo ſsunt Titij. ff. de teſstament. tutela.
Loading...