Illud maximè notandum erit, quod ſsummus* Pontifex non priuat Imperatorem Imperio, aut Regem Regno tanquam iudex ordinarius eo modo, quo deponit, aut priuat Epiſscopos, ſsed tanquãtanquam ſsummus, & vniuerſsalis paſstor, vbi ſsic oportet in finem ſsupernaturalem, & ita exvi poteſstatis ſspiritualis, vt reſoluũtresoluunt Driedonius lib. 2. de libertate Chriſstiana cap. 2. verſs. cæterum, Bellarm. lib. 5. de Roman. Pontifice capit. 6. verſsicul. quantum ad perfonas, Molin. diſsput. 29. verſs. ex dictis infero; idque ſsatis ſsignificat textus in cap. ad Apoſstolicæ verſs. nos itaque de re iudicata in 6. vbi Pontifex ad ſsententiam priuationis contra Imperatorem expendit ſse in terris Vicarium Dei, & poteſstatem habere per illa verba, quodcumque ligaueris, obseruat Bellarmin. aduerſsus Barclaium cap. 3. verſs. 4. Hinc reijciens cauillationes Barclaij de poteſstate Roman. Pontificis, dùm ex prædicta Pontificis poteſstate inferebat Reges habere Regna à Pontifice titulo precarij, & ad libitum remoueri poſsſse, quæ | illatio Iuriſsperito indigna reſsponſsionem non meretur, de quo tamen corol. penult. diffugia nãquenamque hæc, & euaſsiones à proteſtãtibusprotestantibus inuẽtæinuentæ ſsunt vt notat Suar. lib. 3. cõtracontra Angliæ errores c. 29. n. 2. & 3.