Cũ
Cum
Rom.
Põt
Pont
. Vrbis, & orbis Epi
ſscopus
ſsit vni
*
uer
ſsalis
gloſs
ſsa fin. in capit. fœlicis de pœnis in 6. D.
Thom. opuſsc. 19. de error. Græc. & contra impugnantes
relig. capit. 4. Corduba libr. 4. quæ
ſstion. 4.
ad 11. Rofenſs. contra Luther. articul. 25. E Kius Enchyr. ca. 3. ad 18. Bellar. libr. 2. de Rom. Pont. c. 31.
§. 15. Caet. de Primat. Rom. Eccleſs. c. 13. ad 5. vt latè re
ſsoluimus c. præcedenti.
cũ
cum
igitur
ſsit pa
ſstor vni|
uer
ſsalis ex primò Apo
ſstolatus officio ad cum
ſspectat non
ſsolum Eccle
ſsiam
ſseruare,
ſsed etiam amplificare, & propagare,
Salmer. tom. 12. tract. 38.
pag. 311. colum. 2. & ita mittere in Regiones infidelium prædicatores, qui illos cogant, &
inuitẽt
inuitent
intrare in locum Euangelici conuiuij, & in Eccle
ſsiam, & præcipuè ad illum, quam ad alium, vt re
ſsolues
cap. ſseq. nu. penul. Sic Petrus Apo
ſstolus in
Ægyptum Marcum mi
ſsit, & Clemens
Dionyſiũ
Dionysium
Areopagitam in Galliam, & Gregor.
Auguſtinũ
Augustinum
,
ſsocio
ſsque eius in Angliam, Gregorius
ſsecundus
Bonifacium in Germaniam, & alij alios, vt referunt Salmeron vbi
ſsupra, verſs. profecti ſsunt,
Acoſs
ta de
procurãd
procurand
. Indorum ſsalute lib. 3. cap. 2. quibus
Euangelicis expeditionibus ad
expugnandũ
expugnandum
, Chri
ſstoque
ſsubijciendum terrarum orbem, iuxta illud
Marc. vlt.
Euntes in vniuerſsum mundum prædicate
Euã
gelium
Euangelium
omni creaturæ.
factis per
ſsummos reip. Chri
ſs
tianæ Hierarchas plena e
ſst omnis antiquitatis hi
ſs
toria, & nomen ip
ſsum Apo
ſstolicum valde con
ſsentit. Neque enim obid
ſsolum Romana
ſsedes Apo
ſs
tolica vocatur, quia Apo
ſstolorum fuerit, nam fuit
& Ephe
ſsina, & Hyero
ſsolimitana, & aliæ, verum
etiam quia Apo
ſstolorum munus pro Chri
ſsto legatione fungendi, & v
ſsque ad terminos terræ, illius
fidem immobili firmitate te
ſstificandi, propriè, ac
præcipuè in Rom. Pont. per
ſseuerat: hoc cum ita
|
ſsit, quis dubitat, quin Romanus Pontif. cum ip
ſsi
per
ſse orbem obire non liceat, eam curam alijs demandare & po
ſssit, & debeat? neque vt
eãt
eant
ſsolum,
ſsed vt de
ſstinent ip
ſsi, ac mittant quos Idoneos iudicauerint, vt eleganter pro
ſsequitur
Acoſsta d. c. 2.
ſsic Martinus V. anno 1417. commi
ſsit Ioanni de
Betancurt viro Gallo ad Rubini de Bracamonte
con
ſsanguinei, Galliæque Admiraldi
interceſsionẽ
intercessionem
Canariorum conuer
ſsionem comite dato fratre
Mendo, qui primus illorum Epi
ſscopus fuit, referente Franc. Lopez de Gomara en la hi
ſstoria general de las Indias cap. conqui
ſsta de las I
ſslas de Canaria pagina mihi 296.