Quinta ſsit cauſsa quòd in ſsocietatem præfatarũpræfatarum * expeditionum vocati etiam fuere à ſsummo Pontifice alij Chriſstiani Principes, qui ſsuorum Regnorum amplitudine contenti ſsocietatem oblatam conuenire cum Regibus Hiſspaniæ noluerunt, vt teſstatur Rebellus de iuſst. 2. p. lib. 18. q. 23. nume. 7. Nam Emmanuel Rex ſspeciali legatione, apud Iulium Pontificem maximum omnes Chriſstiani orbis Principes ad Aſsiæ opes, Mahometanique nominis extinctionem enixè, ſsed fruſstra inuitauit, ex Oſsor. lib. 4. de rebus Eman. pagin. mihi 176. cum ſseq. de Franciſsco primo Galliæ Rege inuitato, & repudiante refert Andrade in Ioan. III. par. 1. c. 10. | & proptereà idem Rex ſsuis vaſsſsallis prohibuit, ne in Indiam nauigarent Andrad. d. 1. p. c. 14. Eduardus Anglię Rex edicto vetuit, ne Angli ad Guineam à noſstris tunc detectam, nauigarent Reſsend. in Ioan. II. cap. 33. quę ratio viget etiam in prouincijs poſsteà repertis. Ex eodem capite pax inter Carolum V. & Philippum filium ex vna parte, & ex altera Henricum II. Gallię Regem inita anno 1555. inter alia pacta cõtinebatcontinebat, ne Galli in Indias nouaſsque terras cõquirẽdasconquirendas ſsine Hiſspanię RegũRegum licẽtialicentia proficiſcerẽturproficiscerentur, ex PrudẽtioPrudentio de Sandoual in Chronica Caroli 2. tom. lib. 32. §. 37. Ergò nec de ſsummi Pontificis voluntate, nec de Luſsitanorum pręlatione quiſspiam conqueratur, ęquum erit: & hęc oblatio, & ſscientia inuitatis Principibus nocuit, vt ſsentit Accurſs. gloſs. verbo ad obtinẽdumobtinendum l. 2. §. 1. ff. ne quid in loco publico, dùm illũillum (qui pręuidere potuit) excluſsum manere ab occupationis iure in rebus publicis docet, ſsequuntur Bart. num. 13. Iaſs. 55. ad fin. Ripa 62. in l. Quominus de flumin.