Non ultra patiens Fabius texisse dolorem,
Concilium exposcit propere,
patribuś
patribusque
uocatis,
Bellum se gestare sinu
paceḿ
pacemque
profatus.
Quid sedeat legere, ambiguis neu fallere dictis
Imperat, at sæuo neutrum renuente senatu
Ceu clausas acies
gremió
gremioque
effunderet arma,
Accipite infaustum Libyæ
euentú
euentuque
priori
Par inquit bellum, & laxos effudit amictus.
tam insigne mendum non debuit Accursius dißimulare,
at
atque
intactum relinquere, ubi non in parte, sed in toto error committitur. Nam quid habent simile Mutius
& Fabius? nempe hoc quod Thais & Hermione.