Nã Nam Chriſtus Christus qui ſic sic præcepit Apostolis Mathæi vltimo | docete omnes gẽtes gentes , quæcũ q́; quaecunque mãdaui mandaui uobis. Idẽ Idem naturæ leges, quæ decalogo, & dilectione proximi continetur, in primis ſeruari seruari iuſ ſit iussit . Vt autem infideles euangelicã euangelicam prædicationẽ prædicationem audire & legem naturæ ſeruare seruare cogantur neceſ ſe necesse est ut Chriſtianornm Christianorum imperio ſubijciantur subijciantur , cauſaliter causaliter igitur ut utar uerbo põtificio pontificio hoc quoq́; quoque pertinet ad poteſtatẽ potestatem Papæ ꝙ quod magnopere dirigitur ad ſpiritalia spiritualia quæ ſunt sunt eiuſdem eiusdem poteſtatis potestatis . c. per uenerabilem §. rationib. qui filij ſint sint legit. Qui autẽ autem idola colunt ij maximo uiolant legem naturæ. Iure igitur Idololatræ bello poſ ſunt possunt a Christianis coerceri, ut ipſorum ipsorum imperio ſubiecti subiecti ex lege naturæ uiuere cogãtur cogantur , neue per idolorum cultum ab ipſis ipsis deus blaſphemetur blasphemetur , & offendatur. Legem autem naturæ ab idolorum cultoribus minime ſeruari seruari dubitari non poterit, ſi si legem naturæ ab aliqua gente non ſeruari seruari , quid ſit sit intelligatur. Quãuisq́; Quamuisque enim omnia peccata mortalia ſint sint contra legem naturæ, ut eſ ſe esse docet Augustinus contra Fauſtum Faustum lib. 22. nõ non tamen ſi si qua in gente peccata mortalia patrantur, protinus hi dicendi ſunt sunt legem naturæ non ſeruare seruare , ut, iuniores quidam theologi falſo falso putarunt. Nam eo quidem modo nus nusquam gentium lex naturæ ſeruaretur seruaretur . Cauſa Causa enim publica publicis moribus & inſtitutis institutis diiudicanda eſt est , vt docet Aristotiles Politic. 3. non ſingulorum singulorum recte, aut perperam factis. Sed ea demum gens legem naturæ non ſeruare seruare intelligenda est, apud quam peccatum aliquod mortale in rebus turpibus nõ non habetur, ſed sed publice probatur, ut apud hos barbaros homicidium innocentium, qui multis in regionibus immolabantur, & ubiq́; ubique apud | eoſdẽ eosdem idololatria, quod est peccatorũ peccatorum grauiſ ſimũ grauissimum . Quibus rationibus planè intelligitur nõ non peculiari dei uoluntate & occulto iudicio, ſed sed comuni lege naturæ, propter memorata flagitia, quæ pertinent omnia ad idolorum cultum, illas gẽtes gentes fuiſ ſe fuisse deletas. Itaq; Itaque his diuinæ historiæ & ſacrorũ sacrorum doctorũ doctorum teſtimonijs testimoijs colligitur hos barbaros propter ſuas suas impietates, ſi si iure ſummo summo agendum eſ ſet esset , potuiſ ſe potuisse , & vita, & terris ac bonis omnibus mulctari ad iustam punitionem, quanto igitur magis iure poſ ſnnt possunt Christianorũ Christianorum imperio ſubijci subijci , nõ non ut talia patiã tur patiantur ( nã nam poſ ſeſ ſionibus possessionibus eos aut libertate priuare uetitũ uetitum est lege Regum Hiſpanorum Hispanorum ) ſed sed ut Christianorum imperio ſubiecti subiecti a talibus flagitijs, quibus maxime deus offenditur abstinere cogãtur cogantur , & meliorum rerum cõ ſuetudine consuetudine & piorum commercio ad ueri dei cultum & religionem accipiendam præparentur. Huc quoq; quoque pertinet, ꝙ quod est Deut. 20. ſi si quando, inquit, acceſ ſeris accesseris ad expugnandam ciuitatem, offeres ei primum pacem ſi si receperit & aperuerit tibi portas, cunctus populus, qui in ea est ſaluabitur saluabitur , & ſeruiet seruiet tibi ſub sub tributo. ſin sin autem &c. deinde ſic sic (inquit) facies cunctis ciuitatibus, quæ a te procul ualde ſunt sunt . 1. quæ ſunt sunt diuerſ æ diuersæ religionis, ut gloſ ſa glossa interlinearis exponit, quod in idololatras maxime conuenit itaq; itaque idolorum cultores deſignat designat , quamuis eorũ eorum iniquitates nõ non eſ ſent essent completæ ut Amorrheorum, ut melioribus & pijs hominibus parẽtes parentes ad ueri dei cultum ipſorum ipsorum uel doctrina, uel exemplo dirigerentur.