Petrus Sotus monachus Dominicanus Caroli Cæ
ſsaris
ſsacræ confe
ſs
ſsionis administer, in æpistola quam ad me
mi
ſsit, negat
ſse ullo modo de iusticia belli huius dubitare
ſsed ne libri
æditionẽ
æditionem
properarem me in eadem æpistola
ſsollicite
ſsemel &
iterũ
iterum
, ne
ſscio qua ratione ductus, adhortatur. Idem Palam a
ſs
ſserunt Ioa. Egidius, qui Salmanticæ ex cathedra theologiam docet. &
hõcala
honcala
canonicus Auilen
ſsis primarij theologi, quorum hic non
uoce
tantũ
tantum
ſsed etiam
ſscripto
ſsententiam
ſsuam testatus
est. Et Alfon
ſsus Herrera monachus Dominicanus
cõ
cionator
concionator
regius uir docti
ſs
ſsimus animo
cãdido
candido
& ingenuo, qui cum mea
ſscripta legi
ſs
ſset,
meq́;
meque
diſ
ſerentẽ
differentem
audi
ſs
ſset ex me, inquit, Gene
ſsi coniecturam facio, nec puto a te
quen
quenquam
di
ſs
ſsentire, ni
ſsi qui te
tuaq́;
tuaque
ſscripta, uel
nõ
non
|
audierit, uel non intellexerit. Item nobis
ſsuffragantur
magno con
ſsen
ſsu hi
ſspalen
ſses theologi, qui nuper
ſsummam quæstionis
diligẽter
diligenter
perlegerunt, in
primisq;
primisque
duo
uiri docti
ſs
ſsimi Ludouicus Caruaialus Franci
ſscanorum præfectus & Augustinus Sbaroia monachus dominicanus, qui theologiam ex cathedra in
ſsuorum collegio docet. Præterea uir, ut auctoritate,
ſsic doctrina
Præstans Michael Arcus Dominicani ordinis in bætica
præ
ſsectus Prouincialis qui nuper in Corduben
ſsi cænobio re diligenter ex meis
ſscriptis,
meq́;
meque
di
ſs
ſserente per
ſspecta, & cum doctis monachis non paucis collata, non
ſsolum meam
ſsententiam cæteris, quos dixi, & imprimis Martino Mendoza
eiuſdẽ
eiusdem
cænobij præfecto graui
ſs
ſsimo & ægregia doctrina uiro con
ſsentientibus
palã
palam
probauit,
ſsed etiam mirari
ſse
ſse profe
ſs
ſsus est, quæ cau
ſsa impre
ſs
ſsionem libri huius moraretur, qui ad
multorũ
multorum
errorem
tollendũ
tollendum
, & mentes
ſscrupulis, & aculeis
cõscientiæ
conscientiæ
perperam forta
ſs
ſsis iniectis explicandas magnopere pertineret a cuius
ſsen
ſsu non abhorrere uirum ei
doctrina & auctoritate
ſsimilem
Dominicũ
Dominicum
cognomẽto
cognomento
ſsanctæ Crucis eiu
ſsdem ordinis ad Castellam
præfectũ
præfectum
Prouincialem, nuper mihi retulit Dominicus a Cruce
cognominatus ad nouam Hi
ſspaniam Præfectus & ip
ſse
Prouincialis, qui cum alijs per
ſspectæ probitatis & religionis monachis ex illo altero orbe mi
ſs
ſsus fuit, vt Carolum Cæ
ſsarem coram quid boni publici, & iustitiæ
ratio postularet edocerent,
peterẽtq;
peterentque
(id quod impetrarunt) vt pro
ſsua prudentia, & æquitate tumultibus
illarũ
illarum
regionũ
regionum
incolarum Hi
ſspanorum, &
ſseditionibus
|
leges temperando pro
ſspiceret, & pro
ſsua
ſapiẽtia
sapientia
modum imponeret tantis malis, quæ mala,
ſsi uerum quæ
rimus ex unius hominis uel errore nostræ huic
ſsententiæ contrario, uel etiam temeritate & rerum nouarum
studio primam originem habuerunt, pro quibus malis,
& quietis impatiente animo, qui nos
quoq;
quoque
hic exercet
homini malum cupere, uel imprecari alienum est meæ
naturæ, & instituto, quin magis precor, ut deus illi
meliorem mentem prebeat, quo di
ſscat
aliquãdo
aliquando
quietas
cogitationes turbulentis con
ſsilijs anteferre. Ad
ſsummam, ut unde
ſsumus digre
ſs
ſsi reuertamur, a nobis
ſ
ũt
sunt
omnes eruditi,
quibuſcunq́;
quibuscunque
meam
ſsententiam, & rationes expo
ſsui, præter paucos quos dixi, ambitione, aut
alio grauiore morbo corruptum, & repugnantem animum gerentes, quos ip
ſsos
tamẽ
tamen
tergiuer
ſsantes, & laborantes di
ſsputatione coegi, ut ad leui
ſs
ſsima & plane
indocta commenta, nolo enim dicere puerilia, mi
ſserabiliter confugerent more factio
ſsorum hominum, qui in
ciuilibus contentionibus. & magnis rerum angustijs
ergastula
ſsoluunt. Longe igitur di
ſspar nostra, &
aduerſariorũ
aduersariorum
cau
ſsa est. A quibus
ſsi ceteris in rebus
tãtopere
tantopere
uinceremur, quanto
ſsumus
ſsuperiores. Vna tamen
ſsummi Sacerdotis, & Eccle
ſsiæ
Sacroſ
ãcta
Sacrosancta
, qua ip
ſsi nitimur auctoritas in hac mores, & religionem publice
attingente cau
ſsa, omnes omnium aliorum iudicum
ſ
ẽ
tentias
sententias
pondere, & maiestate apud pios omnes longe
ſsuperaret, nec
ſsuperaret modo,
ſsed
etiã
etiam
pertinaciter
ob
ſistẽtes
obsistentes
, hæreticos e
ſs
ſse
cõuinceret
conuinceret
. Vt igitur
dicã
dicam
quod
ſsentio, & aliquando perorem, haud equidem uideo,
|
quomodo istorum opinio defendi queat quæ
fundamẽ
tis
fundamentis
, & strophis hæreticorum nititur, Euangelio, &
ſsacrorum doctorum con
ſsentientibus declarationibus, &
testimonijs aduer
ſsatur, a uetere iuditio Eccle
ſsiæ
diſ
ſ
ẽ
tit
dissentit
, & nouum eiu
ſsdem graui
ſs
ſsimum decretum, &
re
ſscriptum nostris principibus Apostolicum oraculum
ex diuino præcepto (de quo est Deut. 17. &. c. per
venerabilẽ
venerabilem
, qui filij
ſsint legit)
conſulẽtibus
consulentibus
datum
cõ
temnit
contemnit
, aut quomodo non
ſsit hæretica,
ſsi rebus, & rationibus cognitis, cum pertinatia defendatur.