His autem non intervenientibus verior, & communior ſententia eſt, infideles † ob ſolam infidelitatis cauſam non poſſe regulariter privari dominio, quod habent ſupra fideles, ut concludit D. Thom. Caietan. Bañez, Aragon, & alij ubi ſuprà, Sylveſter verbo Infidelitas, quæſt. 4. Driedon. libro 3. de liber. Chriſtian. capit. 9. in fine, Victor. dict. relectione 1. de Indis numero 6. & 7. Sotus in 4. diſtinctio. 5. quæſt. 1. artic. 10. ad 5. & lib. 4. de iuſtitia & iure, quæſt. 2. artic. 2. Bellarmin. 1. tom. controverſ. 3. lib. 5. capit. 2. Salmeron Actor. 13. tractat. 37. & 38. Pat. Torres de Fide, Spe, & Charit. diſput. 52. dub. 1. col. 645. Anton. Perez in dict. Laurea Salmant. certam. 5. expoſit. cap. ult. pag. 296. num. 61. latè & optimè Pater Suarez. d. lib. 3. capit. 3. per totum, & d. ſect. 5. num. 3. & 4. ubi fundamenta huius opinionis adducit, & P.M. Lorca in 2. 2. q. 10. art. 10. ex pag. 235. Vbi admonet, quòd licèt verba † D. Tho. in argum. relata difficilia ſint, nã Eccleſia nõ habet aliquã iuriſdictionẽ ſupra infideles nõ ſubditos Chriſtianis, reducẽda sũt ad bonũ ſenſum, ut dicatur, per ordinationem Eccleſiæ poſſe tolli ius dominij † indirectè, præcipiendo Chriſtianis, ne infidelibus ſerviant, & hoc iuſtè fieri; quia infideles propter infidelitatẽ occaſionem præbent, ut iuſtè fideles ab eorum dominio ſubtrahãtur, quia inconveniens eſt, fideles infidelibus ſervire. Et hoc eſſe inquit, quod D. Tho. tradit: Meritò infidelitatis merentur privari dominio ſuper fideles.