Ac quemadmodum in alijs cauſis, quæ bellum iuſtũ reddere ſolent, † admonitio, & requiſitio adverſæ partis præcedere debet, ut ab iniurijs, quas ferre parat, abſtineat, vel quæ intulit damna compenſet, ut præclarè oſtendit D. Auguſt. relatus in cap. Dominus noſter 23. q. 2. & alij auctores, quos adduximus ſup. cap. 12 num. 3. Bald. in l. ſi manumiſſor, C. de obſeq. patron. præſtand. idem Bald. in l. 2. num. 71. C. de ſervit. & aqua, Angel. conſ. 14. col. 1. Martin. Laud. de bello, § 37. & §. 39. Lancelotus Conrad. in temp. iudic. lib. 1. cap. 1. §. 3. in verb. Bellum, numer. 5. ita & in hac, quæ pietatis cauſâ ſuſcipitur, longè maiori ratione nihil impium. & crudele intervenire oportet, niſi priùs ſeria hæc animadverſio præcedat, illiuſq́ue effectus irriti eſſe videantur, ut repetimus infrà cap. ſeq. ex num. 5. & infrà hoc eodem cap. num. 52. Et exemplo ſuo oſtendebant † Romani, qui per Feciales, iam inde à Numa Pompilio conſtitutos, ita demum bellum comminabantur, ac decernebant, ſi præmoniti hoſtes, res ablatas non redderent, & iuſta facere recuſaſſent, ut inſinuat Cicero dict. lib. 1. offic. Bella (inquiens) non niſi iuſtis de cauſis ſuſcipiantur, nec inferantur, niſi rebus repetitis, ne ſæviatur ultra modum in victos; ut latè tradunt Dionyſ. Halicar. Livi. Feneſtel. Plutarc. & alij, quos refert Roſin. de antiq. Roman. lib. 10. cap. 1. & 2. latiſsimè Alexan. & eius additionat. Tiraq. lib. 5. Genial. c. 3. Zaſsius in l. 2. §. & ita leges, D. de orig. iur. Andr. Gail. de pignorationib. ſive repræſalijs cap. 2. Balthaſar Ayala de iure, & officio belli lib. 1. cap. 1. & Camill. Borrell. de præſtan. Reg. Cathol. cap. 32. num. 15. & ſequentib. † qui tamen n. 107. hoc non requiri docet, ubi de inferendo bello Turcis, infidelibus, & hæreticis, & alijs fidei hoſtibus agitur. Ex eodem quoque fonte dimanat, eximiè † curare debêre Principes, qui hæc bella pro innocentium defenſione ſuſcipiunt, ut defenſio iſta cum minimo infidelium damno adhibeatur, ita ut neque dominio, neque vitâ ſpolientur, ſi poſſunt terrore, aut ſubiectione aliquâ contineri. Et cùm primis caveatur, ne plures innocentes eiuſmodi bellorum occaſione abſumantur, quàm ipſorum barbarorum tyrannide, & cruentis ſacrificijs, aut mactationibus perire potuiſſent. Quod optimè advertit, & parum in his Indicis bellis curatum fuiſſe, dolet Ioſeph Acoſta dict. lib. 2. de procur. Ind. ſalu. cap. 6. pag. 232. & Bañez d. quæſt. 10. art. 10. pag. 535. verſ. Tertia concluſio, in fine. † Nimis tamen abſolutè docentes, ab hoc bello abſtinendum, ſi ex eo ſequeretur mors plurium innocentium, quàm eſſet numerus immolandorum. Nam ſuppoſito, quòd propter hanc cauſam iuſtè pugnatur, ut cum ipſis, & alijs auctoribus aſſeruimus, omnia quoque licêre, affirmare debemus, quæ ad comparandam victoriam, & compeſcendos barbaros neceſſaria, & commoda fuerint: & licèt ex intentione nullum damnũ innocentibus inferri poſſit, † quia ſemper bellum eo propoſito fieri debet, ut malum vitetur, & bonum promoveatur, cap. militate 23. q. 1. † Per accidens tamen, & ex conſequenti, contra eos quoque præliari poteſt, præſertim, ubi ab alijs interpugnandum diſtingui nequeunt, vel cum ipſis nocentibus, ut ſemper fieri aſſolet, arma ſumunt, impediuntq́ue, ne victoria paretur, & finis prædictis ſacrificijs, & mactationibus hominum imponatur, ut perſpicuè colligitur ex ijs, quæ in materia de bello communis omnium Theologorum, & Iuriſconſultorum opinio, & reſolutio teſtatur, de qua per Victoriam in relat. de bello ex num. 15. Covarru. in reg. peccatum, 2. part. §. 11. Sylveſt. verb. Bellum, quæſt. 9. & 10. Caietan. eod. verb. Adrian. quæſt. de bello, §. Sed an, Caſtro lib. 2. de iuſta hæret. punit. cap. 14. Ayala de iure, & offic. belli, lib. 1. cap. 5. Molina de iuſt. & iure tract. 2. ex diſput. 117. uſque ad 122. Lorca in 2. 2. ſect. 3. diſput. 53. membr. 1. pag. 981.