Ad tertium argumentum reſpondeo, quòd ubicunque infideles talia, & tam nefaria crimina contra naturalẽ legem, & rationem committunt, qualia hos Indos commiſiſſe probavimus, aut alia, quæ etiam ſi leviora ſint, eiſdem adhuc principijs iuris naturalis repugnent, affirmare poſſumus, Eccleſiam, & Chriſtianos Principes pro illis extirpandis ſuam auctoritatem interponere poſſe, & ſi ab eis, ſufficienter moniti, non deſiſtant, bello & armis eorum proterviam, & incorrigibilitatem punire, ut probant iura, auctores, & rationes, quas ſuprà pro hac opinione perpendimus. Neque obſtare, † quòd Eccleſia rarò, aut nunquã hoc iure uſa reperiatur, quia id non tam ex defectu iuriſdictionis, quàm potentiæ, voluntatis, aut opportunitatis proceſsit, vel ne maiora, & graviora damna, & ſcandala ſequerentur, ut ſup. infinuavimus, & in terminis noſtræ quęſtionis advertit Malferit. dict. conſ. 769. num. 79. Marta dict. cap. 24. num. 42. 44. & 58. & Corduba d. dub. 5. pag. 503. & 504. de quo articulo latiùs in cap. ſequenti tractabimus.