Quæ ſolutio colligitur ex epiſt. 72. eiuſdem D. Gregorij ad eundem Gennadium ſcripta, cuius etiam meminit Gratianus in cap. ſicut, eâd. cauſâ, & quæſ. Et ſi cui forte nõ probetur propter generalitatem verborum D. Gregor. in dict. cap. ſi non ex Fidei, quæ de alijs bellis agere inſinuant, quæ Gennadius adverſus infideles nõdum Eccleſiæ, & Romano Imperio ſubditos gerebat, dilatandæ Fidei cauſâ, & ut Chriſti nomen per ſubditas gentes, Fidei prædicatione circũquaque diſcurreret. Omiſſa, aut ſi mavis reiectâ, aliâ ſolutione Gregor. Lop. in dict. l. 2. part. glo. mag. col. 6. dicentis, Divum Gregorium ibi, bella, quæ Gennadius gerebat, nõ approbare, † ſed tantùm rectam eius intentionem laudare, quę ſemper in bellis plurimum commendatur, iuxta doctrinam D. Thom. 2. 2. quęſt. 40. art. 1. & alia, quæ tradit Covar. dict. reg. peccatum. 2. part. §. 9. num. 1. & 2. Poſſumus quidem ſecundo modo cum eiſdem Auctoribus reſpondêre; de illis infidelibus loqui, qui ditiones, & provincias Chriſtianorum infeſtabant, aut occupabant, aut Fidei prædicationem ſuis blaſphemijs, praviſq́ue perſuaſionibus impediebãt, ut colligitur ex illis verbis: Plurima enim pro paſcendis ovibus Beati Petri Apoſtolorum principis excellentiam veſtrã præſtitiſſe didicimus, ita ut non parva loca patrimonij eius, proprijs nudata cultoribus, largitis Dacorum habitationibus reſtauraverit. Quibus, † & ſimilibus caſibus, Infidelibus iuſte bellum inferri poteſt, cùm non ſint ſolùm infideles, verùm & Fidei, & Chriſtianorum hoſtes, iuxta differentiam, quam inter eos facit Marquard. in tract. de Iudæ. & Infid. part. 1. cap. 5. fol. 21. atque ita militẽt adverſus illos omnes rationes iuſti belli, defenſivi, & vindicativi, de quibus egimus ſup. hoc lib. cap. 6. ex num. 49. & doctrina Bald. conſ. 140. in fine lib. 4. quem refert Cardinalis Tuſchus in pract. concluſ. verb. Hoſtes Fidei, concluſ. 173 ubi tradit, quòd hoſtes Fidei impunè poſſunt prædari à fidelibus. Et Michaëlis Salon in 2. 2. tom 1. quæſt. 66. art. 8. ubi probat, quòd infidelium bona, & perſonæ ſubditæ ſunt Chriſtianis de iure, quando occupant ea, quæ aliquando fuerunt Chriſtianorum.