Nam † quemadmodum à primordio tituli poſterior formatur eventus, l. 1. circa fin. C. de impon. lucrat. deſcrip. cum alijs, quæ congerit Bartol. conſ. 243. fuit quidam, n. 2. lib. 1. Alexand. conſ. 90. in fine lib. 3. Craveta conſ. 158. In fine, Card. Tuſchus pract. concluſ. iur. verb. Titulus, concluſ. 314. & tetigimus ſup. lib. 2. cap. 24. num. 86. ita † ex poſt facto talis pręſumitur titulus, qualẽ præſens, & præterita poſſeſsio demonſtrat, cap. cùm dilectus de conſuetud. ubi egregiè notant Abbas, Anton. & Imola, cap cùm veniſſent, ubi DD. de inſtitutionibus, l. quædam mulier, D. de rei vend. l. ſicut, §. ſupervacuum, D. quib. mod. pign. vel hyp. ſol. l. 4. titul. 33. part. 7. Bald. conſ. 130. volum. 1. & in cap. 1. colum. 2. de Capitan. qui Curiam vendid. Vbi dicit, † quòd poſſeſsio ſubſequens, eſt titulorum interpretativa, idem Baldus conſ. 420. vol. 1. & conſ. 352. lib. 3. Ubi tradit, quòd poſſeſsio, vel uſus declarat, quid venerit in conceſsione, quem ſequitur alia congerens Paulus Caſtrenſ. conſ. 347. volum. 1. Craveta conſ. 192. Socinus conſ. 3. num. 5. vol. 1. & conſ. 58. vol. 3. Curtius conſ. 162. col. 3. Aretinus conſ. II. num. 6. Alciat. conſ. 112. num. II. lib. 4. Bald. Iaſ. Decius, & cæteri cõmuniter ſcribentes in l. ſi certis annis, C. de pactis, idem Decius conſ. 156. in ſine, Laurẽt. Sylvanus conſ. 66. n. 20. & alios allegans Bertazolus in cõſ. civili 97. num. 23. vol. 1. & Pariſius conſ. 140. num. 25. vol. 1. & conſ. 3. num. 10. vol. 4. Matth. de Afflictis deciſ. Neapol. 2. Camill. Borrellus de præſtant. Reg. Cathol. cap. 53 n. 37. ¶ Et in materia † utili noſtrorum maioratuũ Hiſpaniæ ad interpretationem l. 41. Tauri, quod verba dubia ſcripturæ inſtitutionis maioratus, illum in perpetuum inducant, ſi concurrat conſuetudo, ſaltem per decennium obſervata, ut in bonis in ea contentis iure primogenituræ ſuccedatur, optimè reſolvunt Roder. Suarez in. l. quoniam in prioribus, ampliat. 10. à num. II. Didac. Perez in l. fin. tit. 13. lib. 3. ordin. verb. Cien años, verſ. Vtrum ius primogenituræ, Mieres de maiorat. 4. par. quæſt. 20. à num. 56. latè Burgos de Paz conſ. 9. num. 3. Molina de Hiſpan. Primogen. lib. 2. cap. 6. num. 58. & 59. Alter Molina de maiorat. diſput. 596. ubi ex prædictis, & alijs iuribus, & auctoribus probant, conſuetudinem † eſſe interpretativã legum, privilegiorum, & ſcripturarũ, quæ ex decennij lapſu interpretantur atq; declarantur. ¶ Et quòd non requiratur, quòd ſit præſcripta, ſed ſufficiat ſpatio quantumcunque brevi illius uſum invaluiſſe, Tiber. Decia. conſ. 44. per totum, maximè num. 6. volum. 2. Surd. conſ. 335. num. 26. & 27. vol. 3. Menochius conſ. 163. num. 8. vol. 2. Burgos de Paz conſ. 23 num. 5. ubi addit, quòd talis obſervãtia declarativa extenditur etiã ad caſus nõ expreſſos, quãvis non reſpondeant proprietati verborũ, ſed aliquantulum naturali eorũ ſignificationi adverſetur. Et etiã in odioſis, & ubi ius commune reſiſtit, ut latè per Ioſeph. Ludovic. de conſuet. concluſ. unica, illat. 13. 36. 40. 154. cũ pluribus alijs. Et quamvis mala appareat, ut cõſtat ex Rota Romana apud Nicol. Garc. de benefic. 5. p. c. 1. n. 137. & ſeq. & tradit alia Seraph. deciſ. 454. n. 3. Tiber. Dec. conſ. 31. à n. 151. vol. 1. Maſcar. de probat. concl. 145. Card. Tuſch. tom. 2. concl. 878. & Nos ſup. lib. 2. cap. 24. num. 86. & ſeqq.