Vnde ſuccedit † alia regula iuris, quę habet, quoties idem ſermo duas ſententias exprimit, eam potiſsimùm accipi debere, quæ rei gerendæ aptior ſit, l. quoties 67. D. de reg. iur. Quò † loci Dec. Mayner. Cagnol. Ferrar. Petr. Faber, & Rævardus ſic Iulianũ exponunt, quaſi docêre voluerit, verba dubia iuxta ſubiectam materiã explicanda eſſe. Vel † ut magis actus valeat, quàm pereat: reſque, de qua agitur, in tuto ſit, l. quoties, & l. ubi eſt verborũ in fine, D. de rebus dubijs, l. quoties in ſtipulationibus, D. de verb. obligat. l. non puto, D. fam. erciſcundæ, l. ſi uno, D. locati, l. inſulam, de præſcrip. verb. cum alijs, quę adducit Stepha. de Federicis in tract. de interpr. leg. part. 3. & Simon de Prætis de interpret. ult. volunt. lib. 2. fol. 176. ſolut. 2. num. 17. Ego verò ſic etiam exponi poſſe arbitror, † ut intellectus rei gerendæ aptior a. 1. C. Ille dicatur, qui rei, de qua agitur, magis reſpondet, & ad eam magis promovendã, commodiuſq́ue exequendam dirigitur. Nam † cũ aliquid alicui conceditur, non ſolùm quod ad illud expediendum, neceſſarium eft, cõceſſum videtur, l. 2. cum vulgatis, D. de iuriſd. omn. iud. Sed & quod maiorem eiuſdem negotij commoditatem, & facilitate reſpicit, ex text. eleganti in cap. prætereà 5. de offic. delegati, 1. penult. D. de uſufruct. l. 1. §. ſi ei quẽ, verſ. fin. D. de inſtitor. l. 1. §. fin. D. de uſufruct. legato, l. veteres in princ. D. de itinere actuq́ue privat. cap. fin. de dolo, & contumac. per quem notat ibi Baldus, † quòd qui habet mandatum ad quæcunque neceſſaria, videtur etiam habere ad ea, quæ utilia ſunt, Franc. de Aretio in cap. de teſtibus, col. 3. de teſtib. Vbi tenet, † quod in diſpoſitione hominis uno conceſso, veniunt non ſolùm ea, ſine quibus actus explicari non poſſet; ſed etiam ea, cum quibus facilius, & commodius expeditur, quem laudat, & ſequitur Iaſon in dict. 1. 2. de iuriſd. omn. iud. num. 11. verſ. Iſtam regulam, ubi reprobat opinionem Geminiani, aliter ſentientis contra Dom. de Rota, deciſ. 379.