Inprimis namque † Bullæ Pontificiæ verba (ut ex illorum ſerie manifeſtè conſtabit) nullam prorſus huiuſmodi feudi mentionem directè, aut indirectè fecerunt, neque aliquid Sedi Apoſtolicæ in his Novi Orbis provincijs ullo pacto reſervarunt; ſed totum ius, dominium, & iuriſdictionem earum plenè, & liberè cum ſolo onere prædicationis & converſionis Indorum Regibus Catholicis conceſſerunt. Vnde ſuccedit communis omnium Doctorum opinio, quę † habet, quòd quando Princeps, vel Imperator nihil ſibi reſervat, ſed utitur verbo, Donamus, largimur, concedimus, & alijs ſimilibus, non inducitur feudum, neque aliqua feudi reſervatio, ſed pura & abſoluta donatio, ut egregiè probat, & proſequitur Oldrad. conſ. 159. Angelus conſ. 242. incip. Super puncto, in fine, Decius conſ. 32. & 498. col. 2 num. 11. Mandellus Albanus multum in noſtris terminis loquens, conſ. 64. num. 29. & ſequent. & num. 64. lib. 1. idem lib. 1. ubi rectè concludit, † in dubio potiùs pręſumi, & induci donationem, quàm feudum: quod etiam ſequitur, & communiter receptum eſſe teſtatur Socinus Iunior conſ. 102. incip. Non ſum, n. 9. & ſeqq. vol. 2. Decius conſ. 85. col. 3. & coſ. 193. col. I & cõſ. 208. col. 2. & cõſ. 269. col. 2. & plures alij relati per Iulium Clar. & eius addition. Baiardum in §. feudũ, q. 17. & Henricum Roſenthalium de feudis l. part. cap. 6. cõcluſ. 26. num. 2. & ſeqq. ubi innumeros citat litt. B. &c. & hoc pugnâ carêre inquit. ¶ Et magis in terminis, quòd Papa dum Regnũ cõfert, dat omnem poteſtatis plenitudinem, & aliquem inveſtiens omnia Regalia liberè concedere videtur, pluribus, poſt alios, probat Barthol. Cæpola de ſervit. Urb. præd. cap. de portu, colum. 1. & Camil. Borrell. de præſtant. Reg. Cathol. cap. 48. num. 12. & 16. pag. 352.