ORIGINEM & progressum quæsturæ qui plenius nosce cupiat, is
Cornelium Tacitum legat: cuius hæc verba sunt. lib. Annalium
xi. Iisdem consulibus P. Dolabella censuit, spectaculum gladiatorum per omnes annos celebrandum pecunia eorum qui quæsturam adipiscerentur. Apud maiores virtutis id præmium fuerat, cunctísque ciuium, si bonis artibus fiderent, licitum petere magistratus, ac nec ætas quidem distinguebatur, quando prima iuuenta
consulatum, ac dictaturas inirent. Sed quæstores Regibus etiam tum imperantibus instituti sunt, quod lex Curiata ostendit, ab L. Bruto repetita. Mansitq́ue
|
Consulibus potestas deligendi, donec eum quoque
honorẽ
honorem
populus mandaret.
Creatíque
primũ
primum
Valerius Posthumius, Æmylius Mamercus
lxiii. annos post
Tarquinios exactos, vt
rẽ
rem
militarẽ
militarem
comitarentur. Deinde gliscentibus negotiis,
duo facti, qui Romæ curarent, mox duplicatus numerus, stipendiaria iam Italia, & accedentibus prouinciarum vectigalibus. Pòst lege Syllæ viginti creati,
supplendo senatui, cui iudicia tradiderat. Et quanquam
ęquites
æquites
iudicia recuperassent, quæstura tamen ex dignitate candidatorum, aut facilitate tribuentium,
gratuito concedebatur: donec sententia
Dolabellę
Dolabellæ
velut venundaretur. Hactenus Tacitus. Asconius
quoq;
quoque
Pædianus,
hęc
hæc
, inquit, erat prima Senatoris administratio, quæstorem fieri, & in prouinciam curam gerere pecuniæ publicæ, in
vsus diuersos errogandæ. Titulum de officio quæstoris, & in Codice constitutionum habemus. Extat prætereà nouella Iustiniani,
quę
quæ
inscribitur, de
quęstore
quæstore
. Sed
hęc
hæc
de alio
quodā
quodam
quæsturæ genere loquitur. Fenestellam (quem Vlpianus paulò pòst
autorẽ
autorem
laudat) citat & Asconius Pædianus passim in expositione orationum Ciceronis. Huius
Fenestellę
Fenestellæ
librum, quem de magistratibus Romanis composuerat, periisse, ex multis deinde
multorũ
multorum
autoritatibus ac libris,
alium eadem inscriptione à Pomponio Læto
coagmentatũ
coagmentatum
fuisse, qui sub Fenestellæ nomine, hodie circumfertur. Autor est Alcia. lib.
iiii. de verb. sig. prope finem.
Cętera
Cætera
quoque ad hunc titulum pertinentia magis ad historicam cognitionem, quàm ad facultatem Iurisconsulti spectant.