QVinto ex
* superioribus colligitur, an vera sit
sentẽtiasententia Bart.
in cons. 179. incipi. ciuitati Camerini prouinciæ Marchiæ, &c.
Alberi. de Rosatis post Cy. in l.
digna vox. C. de legi. & in l. iure nostro, in
princ. col. final. in fin. ff. de testa. tutela. existimant enim ibi posse Reges ac Principes res
suorum regnorum donare, & ad hoc successores suos obligare. Idem tenet Specula. in titu.
de instrumentorum editione. §. nunc autem
videndum, in fine Signorolus de Homodeis,
in cons. 26. incip. quæstio talis est. Bald. in præludijs feudorum. in 7. colu. & in 1. constitut.
C. in 4. colum. & in l. 2. vers. nota tamen. C. de
|
commun. rer. alie. vbi inquit, posse
principẽprincipem
iura fiscalia donare. Idem Bald. in l. 1. in fin. C.
vnde cognati. & in l. 1. §. 1. ff. de offi. præf. vrbis.
& in l. si certarum, post Barto. ibi. ff. de testa.
mil. vbi
cōtenduntcontendunt quod licet Imperator non
possit quotam imperij, puta dimidiam, vel
tertiam, aut quartam partem alicui donare,
potest tamen aliquas res particulares, puta
oppidum, castrum vel ciuitatem, cui voluerit,
concedere. Idem tenet Bal. in l. cum multa.
quem ibi in hoc communiter sequuntur Doctor. C. de bonis quæ libe. vbi disserunt quòd
quamuis Papa non possit vnam magnam atque preciosam ciuitatem sine Cardinalium
consensu alicui infeudare, poterit tamen ciuitatem non ita preciosam &
magnāmagnam, & multò fortius oppidum seu castrum alicui benemerito donare. Idem tenet idem Bal. in consil. 159. incip. super eo quod quæritur. colum.
penult. volum. 3. vbi tradiderunt, posse regem
militibus suis donare castra & alia sui regni
oppida, atque alia regni sui iura. Idem tenet
Oldra. in cons. 94. incip. eleganter circa negotium, & in cons. 252. incip. ad quæstionem. Ioan. Andr. & Doct. in c. grandi, de supplenda
negli. præla. & in additio. ad Speculum. in tit.
de iurisd. omn. iudi. in magna additione. Feder. de Senis in consil. 220. Paulus de Castro
in consil. 74. incip. si frustrà disputaretur. Panormit. in consi. 3. incip. nitar in præsenti causa. in 18. col. in fine, in 26. q. in 2. volum. Antonius Corsetus in tractatu de potestate & excellentia regia, in 4. & 75. q. Ioan. de Imol. in rub.
ff. de verborum oblig. in 6. col. & in cle. vnica.
col. fin. de iureiurand. Ioan. de Anania in consil. 81. incip. viso instrumento. vbi ex professo
affirmant, ducem Mediolani potuisse donare
ciuitatem Astensem: quia secundum eos, talis donatio non continebat magnam Ducatus diminutionem. Idem tenet Ioan. Ray. &
Andr. de Isern. in c. imperialem. §. ita tamen,
de prohibita feud. alienat. per Federicum, &
in titul. quæ sunt regalia. & ibi Matthæus de
Afflictis, in 7. col. Guilielmus Ocham. quem
refert & sequitur Iacobus Almayn in tractatu
de suprema potestate laica. c. 3. Iacobus Aluarotus, Martinus Lauden s. & Præpositus Card.
Alexand. in c. primo. in princip. in 6. colum.
qui feudum dare possunt. Idem Card. in præIudijs feudorum. Alexand. in l. filio quem pater. in prin. in fi. col. ff. de lib. & posthum. & in
cons. 1. in fin. col. & in consil. 24. incip. ponderatis his, quæ in themate narrantur. col. fi. vol.
5. Ioan. de Platea in l. prædia. C. de loca. prædi. fisca. lib. 11. Lucas de Penna in l. 1. C. de petitis bonorum sublatis. lib. 10. & in l. quicunque de omni agro deserto, eod. lib. & in l. 1. C.
de capitatione ciuium: lib. 11. Andr. Sicul. in
cons. 3. volum. 2. Bartho. Soz. in cons. 4. incip.
super
quęstionequæstione quæ vertitur. col. 6. vers. quinimò etiam bona & castra. vol. 3. Felyn. in c. ad
audientiam. in 1. & 2. colum. de rescript. & in c. 1. in 3. col. de probatio. Petrus Belluga. in
suo principum speculo. in rub. 8. in 3. & 4. pagin. vbi inquit, in quæstione facti se respondisse donationem de ciuitate Sugurbina &
alijs oppidis per serenissimum Regem Aragonum, Inclyto infanti Henrico, ob
bellorũbellorum
necessitatem factam valuisse. & voluit etiam
Rochus de Curte in tract. de consuetudine, in
95. colum. in 6. conclusione. vers. limita modò
prædictam conclusionem. Matthæus de Afflictis in præludijs feudorum, in 12. colum. &
in præludijs constitutionum Neapolita. in
24. quæst. Ias. in l. 1. colum. 3. ff. de constitut.
principum, & in Proœmio seu præludijs feudorum, in 28. colum. & in cons. 56. incip. circa
primum. colum. 2. volum. 1. & in cons. 227. incipi. pro enucleanda præsentis consultationis
veritate. colum. 5. versic. 5. facit. volum. 2. & in
consil. 10. incipi. videtur prima consideratione. colum. 2. volu. 3. Claudius de Seycello in
tit. qui feudum dare possunt, in 3. & 4. colum.
Philip. Deci. in consil. 191. incip. in causa quæ
agitur. colum. 1. volu. 1. Alber. Brunus in cons.
51. incip. in casu isto Montalbus foro legum,
lib. 3. titu. de las donationes. l. 9. Carol. Ruinus in consil. 91. incip. quæritur, & in dubium
reuocatur. colum. 2. volum. 1. & in cons. 25. incip. viso legato. colum. 6. volum. 2. Petrus Pau.
Parisi. in consi. 27. incip. in præsenti consultatione. colum. 2. volu. 1. Stephanus Bertran. in
cons. 96. incip. dicit Oldra. & in consil. 92. incip. etiam si ex his. col. 1. vol. 1. Anto. Capytius
in decisionibus Neapo. decisione 121. incip. in
causa officij conseruatoris. in 1. colum. & Restaurus Castaldus in tract. de Imperatore, in
104. quæstione. & dixi in repetitione d. l. omnium. Sed isthæc omnia suspecta esse, vel illinc appareat, quòd regna vtcunque potentissima, liberrima, nullumq́ue superiorem
recognoscẽtiarecognoscentia, & ampla nihil aliud sunt, quàm
merum imperium, vt testatur l. 2. tit. 25. partit.
4. & l. 18. titu. 4. partit. 3. vbi notat Gregorius
Lupus, & patet ad sensum quandoquidem in
eo duntaxat quæstio esse solet, an regna & reliqui principatus
ęquariæquari possint imperio, non
an illud excedere aut transgredi fas sit.