Verum cum per ius praetorium id testamen. valeat, sicque ex testament. haeres scriptus ad bona defuncti vocari videatur, iure autem ciuili non valeat, sicque eo iure repellatur, & praeteritus filius inuitetur, vtrum istorum iurium inuicem pugnantium alterum vincet, respon. illud ius, quod hac in re aut materia, qua de agitur, nouissimum fuerit, alterum vetustius vincet, non secus quam si vtrunque ius, vel ciuile, vel praetorium esset, quo casu nouissimum vetustius expellit, exulareque cogit. l. nam & posteriores, cum ibi not. ff. de legib. l. ius ciuile est, cum ibi not. ff. de iustit. & iur. l. pacta nouissima, cum ibi plene not. per Glo. & Docto. C. de pact. sicque cum vtroque iure tam ciuili, quam praetorio valeret testam. quo olim filiusfamilas a patre praeteritus esset. d. l. verbis legis. ff. de verb. sig. superueneritque postea ius ciuile id declarans, & interpretans, vt procedat nisi cum iniusta esset dispositio per filijf. praeteritionem. l. si quis post. §. ex his. ff. de iniu. rup. per totum. ff. de lib. & posthum. per totum. Instit. de exhae. lib. per totum. C. de libe. praet. hoc ius ciuile, vt pote recentius, seruandum est, at cum rursus tertio loco, seu tempore superuenerit praetor interpretans, & declarans, nouum illud ius ciuile inducensque, vt testamentum, quod filio praeterito quiescebat impeditumque erat inspecto iure praetorio, nullumque erat inspecto iure ciuili, expediat, & quasi detegatur, ac liberet, sin atque suos operari effectus, quando ratio iustitiae, & aequitatis, quae mouerat ius ciuile cessare & euanuisse inuenitur, hoc ergo ius recentius, ac nouissimum praeualebit, tum quia recentius, tum quia consultius & aequius, simile in d. l. ius ciuile est, vbi per Gloss. & alios, ita intelligo dict. l. filio praeterito. ff. de inius. rup. testamen. vbi filio abstinente, cuius solius intuitu, & fauore testamentum iure ciuili infirmum intelligebatur, iure praetorio sustinetur, & tuetur, perpende enim illum textum dicentem, ex bono, & aequo tuetur, nam dum ait ex bono, & aequo, intelligitur iure praetorio, dum vero subdit tuetur, significat non renasci quidem testamentum, sed in priori statu, ac origine, quod firmum erat de iure praetorio, conseruari, sustineri, tueri, tueri enim non est addere, aut denuo inducere rem ingenitam, sed iam genitam, creatam, ac stantem sustinere, conseruare, inde tuitio, & tutela, ac tutores, vt prin. Insti. de tut.