Tenendo istam partem ad legem, duo
sunt Titij. ff. de testamento tutela. & leg. si
ita fuerit. ff. de condition. & demonstrationib. cum si. in quibus nititur communis opinio, responde, ibi fuisse incertitudinem inter
personas agentium, actor enim suam intentionem probare debet & fundare. leg. prima. leg. actor, quod asseuerat. C. de pro|
bat. §. commodum. Insti. de interdi. l. qui accusare. C. de eden.
idq́;idque certò non contingenter. l. non hoc. C. vnde cognati. in dictis
autẽautem
iuribus, & in l. eum qui. ff. ad Trebel. cum sim.
actor non certo & indubitanter, sed contingenter
tantũtantum probabat se ad relictum illud inuitatum fuisse. Titio enim relictum fuerat,
& erant duo Titij. Item in
partẽpartem illius impuberis, qui vltimus moreretur substitutus
erāeram,
nec
docebādocebam vter eorum nouissimus moreretur,
sicq́;sicque mea petitio, & intentio incerta erat
omni ex parte,
nōnon sic in specie nostra, nam
cũcum
ambo metam primi, & pariter attingeremus,
negari non potest quin verum & certum sit
vtrunque nostrum ad solidum præmium inuitatum fuisse, licet
cōcursuconcursu partes faciamus.
quia solidam cuique dari natura non sinit. l. 3.
§. ex contrario. ff. de acq. poss. cum & similiter
si eadem res separatim mihi & tibi legaretur
ad solidum quisque inuitatus videretur, &
per concursum partes faceremus, nec per hoc
videretur esse vlla incertitudo quò ad viriles
partes ferendas, vt d. l. si pluribus, cum sim.
suprà citatis, licet id incertum haberi deberet,
an testator vellet solidam rem vni dari, alteri
verò eius æstimationem, vt ibidem. Vnde apparet non obesse d. l. qui filiabus. §. 1. de leg. 1.
ff. vbi illa verba (si qua mihi filia genita erit
centum ei hæres meus dato) hunc habent sensum, vt si plures nascantur singulis singula integraq́ue centum præstentur. nam ibi non primam tantùm nascentem testator inuitauit ad
lucrum, hic autem eum qui primus metam
attigisset inuitauimus, sicq́ue verisimiliter de
vno tantùm præcurrente, & de vnico tantùm
præmio cogitatum fuit. At in d. l. qui filiabus.
verisimiliter cogitari potuit plures filias nascituras, sicq́ue nec de vnica nascente, nec de vnica summa, aut relicto cogitatum fuisse intelligendum est, sicq́ue vbi de vnica persona, &
vnico præmio verisimiliter cogitatum fuit, fiunt partes concursu, vbi verò de pluribus personis & pluribus emolumentis verisimiliter
cogitatum fuit, non fiunt partes concursu, sed
solidum cuique conceditur.
* Præterea quando
virtuti, excellentiæ, eminentiæ,
victoriæq́;victoriæque
præmium pollicetur, non tanto præmio, &
palma dignus videtur is qui simul cum alijs
victor extitit, quàm ille qui omnes omnino
superauit, vt & patet ad sensum, & probatur
arg. l. 1. ff. de orig. iur. dum ait, id demum perfectum esse quod ex omnibus suis partibus
constat. Nam & similiter nihil actum esse intelligimus, cùm aliquid superest agendum,
argu. l. penult. & fin. C. ad Syll. vnde etiam in
pœnalibus, si dies dicta ad opus faciendum aduentauerit opere nondum perfecto tam pœna promissa commissa intelligitur, quàm si
operis nihilominus factum esset. l. cum ita stipulatus sim mihi à Proculo. ff. de verb. oblig.
vbi per omnes, tunc sic ea conditio (præmium
ei qui primus metam attigerit dabitur)
* hunc habet sensum, vt qui cursu, ac velocitate reliquos omnes vicerit & superauerit, is demum
præmium ferat, ergo licet is omnes alios præter vnum vicerit, quia aliquid ei superest agendum, nihil omnio egisse videtur, vt dd. ll. Neque ad rem pertinet d. l. si pluribus, cum sim.
ff. de leg. 1. nam illud procedit magis quidem
ex legis interpretatione, quàm ex proprietate
verborum, & ita etiam procedit d. l. qui duos.
d. l. quod de pariter. ff. de reb. dub. cum sim.
Præterea procedunt illa iura in re non reiterabili, aut repetibili, & sic ad piam legis interpretationem necessariò
recurrẽdumrecurrendum est, aliud
est in specie nostra, vbi cursus erat reiterabilis.
Sicq́ue intelligendum etiam est quod diximus suprà ca. præced. de præmio proposito ei
qui primus vrbis obsessæ mœnia ascenderet,
nānam si duo pariter ascenderunt vrbe capta, cum
res repetibilis, ac reiterabilis non sit, ad piam
interpretationem necessariò recurrendum est,
quæ habet præmium inter eos diuidi, ergo in
specie nostra verissimum est ex mente pollicitantium neutrum eorum
victorẽvictorem extitisse, sicq́ue certamen iterum repetendum esse, & in
eo tantùm quomodo manebit, an ab omnibus simul decem, an verò à solis illis duobus is
cursus repetendus sit, pro nostra & communi
sententia facit, quia etiam in
cōditionalibusconditionalibus,
dispositionibus etiam à proprietate sermonis
recedimus, vt mentem agentium sequamur.
l. hæredes mei. §. cum ita. ff. ad Trebel. l. quibus diebus. §. dominus. ff. de condit. & demon. & vtrobique per Sozi. Ex superioribus
apparet nullo colore defendi posse opinionem eorum quos suprà retulimus tenuisse solidum
præmiũpræmium cuique dandum esse, id enim
palam aduersatur repugnatq́ue menti ipsorum pollicitantium, qui præmium dare voluerunt, ei soli
ꝗquod ad veram gloriam contendens
cæteros omnes nullo dempto superaret, nec
dubium est quin neuter istorum verum erit
dicere quod omnes omnino superasset, ergo
præter mentem & sensum eorum esset ei præmium
pactũpactum præstari.
* Non quoque tenenda est sententia
existimantiũexistimantium locum esse gratificationi, & longè minus sententia eorum qui
omnibus pariter iubet præmium denegari,
cùm adhuc integra res sit ad certamen repetendum, & hanc nostram sententiam (quæ
ex mente communis opinio est) vsus
hominũhominum probat, nam in ludis, & certaminibus qui
Hispaniæ frequentantur (quos
iustas Hispaniæ dicimus) si in congressibus designatis
neuter alterum superauit, certamen quasi re
infecta, sed integra tamen repetitur. Idemq́ue vsu fit in ludo schacorum, quoties in tali
ludo, aut certamine neuter alterum vicerat,
quod accidit quando ludus iuxta sermonem Hispanum se haze mannamañana. Idemq́ue in similibus
certaminibus.