, dicuntur qui obsonia
emũt
emunt
, hoc est cibos recentes ex macello, foro boario, foro olitorio, aut eiusmodi locis. Seneca lib. 6. epist. Adijce obsonatores, quibus dominici palati notitia subtilis est. Martia. in disticho, cuius
lẽma
lemma
est, Obsonator: Dic quotus es,
quāti
quanti
cupias cœnare, nec unum Addideris uerbum, cœna parata tibi est. Marcel. tit. de leg. iij. l. legatis seruis. Cubicularios, inquit, & obsonatores. Accursius, ut est in excogitandis ineptijs
diligẽtißimus
diligentißimus
, obsonatores dupliciter exponit, aut qui domino præstant silentium dum dormit, quasi à somno dictos, aut qui canunt dum cœnat dominus, quasi à sono uocis.
, opus est Homeri poëtæ, in quo Vlyßis errores prosequitur, quoniam Vlysses à Græcis dicitur Odysseus. citatur à Marcello in ti. de leg. iij. l. legatis. Sic
deni
denique
in Odyssea Homerus ait, & subdit
carmẽ
carmen
græcũ
græcum
.
Græcis dicitur, quod sit Latinis mulsum, ab
œnos quod est uinum, & meli mel: quoniam ex uino & melle constat, quemadmodum in uerbo mulsum diximus. Apud
Galenũ
Galenum
cæteroś
cæterosque
medicos crebra fit
mẽ
tio
mentio
œnomeli. Vlpia. in tit. de tritico & uino leg. l. si quis uinum. Oenomeli planè, id est, uinum dulcißimum continebitur. pro quo mendose legitur cœnomeli.
,
æ, est labor diurnus,
quemadmodũ
quemadmodum
à Paulo
& Vlpia. diffinitur lib. 38. dig. tit. de operis liber. differt autem ab opere, quoniam in uno opere plures operæ
cō
sumi
consumi
possunt, & una opera plura opera fieri possunt.
, dicuntur quæ in tergo chartæ scripta sunt. ab opisthen, quod interpretatur retro,
& grapho scribo. Eiusmodi est scriptura de qua dixit Iuuenalis: Scriptus & in tergo nec dum finitus Orestes. Et Martialis: Scribit in auersa Picens
epigrāmata
epigrammata
charta. Plin. in epist. Reliquit, ait, commentarios opistographos
& minutißimis literis scriptos. Consultus in tit. de bono. posses. l. chartæ appellatione. Proinde, ait, si in opistographo quis testatus sit, hinc peti bonorum
posseßionẽ
posseßionem
. ubi Accursius dupliciter peccat, tum in opistographo, id est, ubi opes scribuntur, exponens: tum in epistographo, id est, in epistola.
, ab orco dicitur. Est autem Orcus inferorum
at
atque
mortis deus. Virgil. 2. Aeneid. Multos Danaum dimittimus orco. Idem in 6.
Vestibulũ
Vestibulum
ante ipsum
primiś
primisque
in faucibus orci. Hinc orcinius libertus, qui sit ipsius testatoris defuncti & in orci familiam adscripti. De pheretro in quo mortui efferuntur dixit Martialis: Orciniana qui feruntur in sponda. Vlpia. lib. 10. tit. de fideicommiß. lib. l. ergo. Qui directam, inquit, libertatem acceperunt, orcinij erunt liberti. Orcinij quoque liberti meminit Iustinianus lib. 2. Institutionum.
, penultima longa, locus est ubi orphani aluntur, quemadmodum brephotrophium ubi infantes, ut suo loco diximus. In codice Iustiniani titulus est de orphanotrophijs. quorum etiam meminit frequenter tit. de sacrosanct. eccles. Orphanotrophus, is dicitur qui orphanotrophij curam gerit.