Tertia exceptio eſst, ò ſsobre exe
80
*cucion de carta executoria, o contrato guarentigio, que trae aparejada execucion
.
Offert ſse nobis vtilis, & ardua quæſstio reſsoluenda, an pro executione contractus, & ſscrip
81
*turæ publicæ, ſsiue ſsententiæ latæ à dominis de Conſsilio, vel Senatu Regio, poſssit coram eiſsdem intentari caſsus Guriæ, & peti executio in prima inſstantia circa ſsententias latas in Regio Conſsilio, vel Senatu. Sunt diſstinguendi
82
* duo caſsus: primus, quando confirmatur ſsententia inferioris iudicis, & tunc ei eſst devolvenda executio, ſsi ſsit intra quinque leucas, & ſsi extra eas dandæ executoriales Regiæ literæ, hoc voluit expreſssè lex 6. tit. 17. lib. 4. Recopil. vbi Azeued. ex num. 3. bene diſstinguit inter cauſsam criminalem, & ciuilem: nam in prima eſst remittenda executio iudici primo, hoc eſst, loci delicti. In ſsecunda, ſsi ſsit confirmatoria, eſst iudicis à quo: ſsi reuocatoria, iudicis ad quem: quod inſsinuat l. 27. tit. 23. par. 3. Semper autem
83
* de ſstylo Chancellariæ remittitur executio iudici à quo, niſsi ex iuſsta cauſsa retineatur, quod docuit Guido Papæ deciſs. 436. num. 29. quæſst. 35. latius proſsequitur Azeued. vbi ſsupra. Pro iuſstis autẽautem cauſsis conſsiderare poſsſsumus omnes eas, quas retulimus in nego
84
*tijs, & litibus attingentibus ad viduas, pupillos, & miſserabiles perſsonas, in quibus cùm adſsit caſsus Curiæ, licèt lis ordinaria iam finita cœpta fuerit coram ordinario iudice, executio iuſstè fieri poteſst à iudicibus ſsuperioribus Chancellariæ, quia militat ratio textus in dict. l. vnica, iam ſsæpius repetita, ibi: Perhorreſscunt, &c. Idem etiam ſsi reus, contra quem executio facienda eſst, ſsit perſsona potens, & à quo cum difficultate iuſstitiam conſsequetur actor coram ordinario: nam in his caſsibus quoad executionem ex propria vi & natura caſsus Curiæ à iure & legibus inducti eſst obſseruandum: quod per pactum ſsumiſsſsionis in contractibus, & publicis inſstrumentis fit per contrahẽtescontrahentes, per l. 20. tit. 21. lib. 4. Recop. §. 1. Quando adeſst ſsumiſssio ad dominum Præſsidem, & Auditores, ſsunt, ſsi caſsus ſsit Curiæ, poſsſsit dare executor, vel prouiſsio, vt executio fiat coram ordinario iudice: non tamen negat hæc lex, poſsſse etiam fieri executionem per dominos de Conſsilio, vel Senatu, & Regia Chancellaria; quia | hoc eſst iuri conſsonum, & recepta reſsolutio, quia potiùs agitur
85
* ex termino ſsententiæ confirmãtisconfirmantis, quàm ex confirmata, & ita regulariter executio de iure cõmunicommuni expectat ad iudicem ad quem, Bartol. in l. fin. C. de iudicijs, Bertachin. relatus à Tuſsch. ſsub litera E. concluſs. 475. num. 14. Et fieri poteſst in executione ſsententiæ, vel contractus, ſsi contineant debitum quantitatis, vſsque ad ſsententiam addictionis, vulgo, de trance y remate, & ſsolutionem, maximè ſsi ſsit debitor in Curia, vel intra quinque leucas, quia ſsi ita, fieri poteſst per quemlibet ex Prætoribus ChãcellariæChancellariæ, in ea, vel intra quinque leucas, multò magis cauſsa probabile ſsubſsiſstente ab ipſsa vniuerſsa Chancellaria, vel quolibet quarterio eius, vulgo, la ſsala donde ſse pidiere la execucion, vt ſsit in poteſstate, & arbitrio Senatus, vel eam fa
86
*cere, vel remittere. Cui reſsolutioni non obſstat lex 27. tit. 23. p. 3. & l. 6. tit. 17. lib. 4. Recop. & fortiùs lex 11. tit. 5. lib. 2. quæ inſsinuant caſsus Curiæ, & eorum cognitiones tantùmmodo competere Præſsidi, & Senatoribus in cauſsis ordinarijs: non verò in execu
87
*tiuis, dum inquit text. dictæ legis 11. Mandamos que todos los pleytos que ſson ſsobre caſsos de Corte por primera inſstancia, que ſse han de ver ordinariamente por viæ de proceſsſso ordinario formado entre partes, ſsea el conocimiento y determinacion en las nueſstras Chancillerias, quia non prohibet hæc lex, & dict. l. 27. & 6. titulo 17. lib. 4. poſsſse ex iuſsta cauſsa retineri per dominos Chancellariæ, & fieri executionem, haſsta dar ſsentencia de remate, y hazer real paga a la parte executànte de ſsu deuda deuida por contrato, o ſsentencia, o en otra manera que aya lugar la via executiua, ſsiendo con juſstificacion de auer caſso de Corte, en que ſse pudiera intentar la accion ordinaria en la ChãcilleriaChancilleria, tambien el derecho de la cauſsa executiua: quia quemadmodũquemadmodum diximus, hoc à dictis legibus non prohibetur, quæ loquuntur regulariter, non verò quando intẽtariintentari poteſst caſsus Curiæ, qui quẽadmodumquemadmodum competit ad conueniendum, en demanda y accion, poteſst & debet admitti ad exequendum, vt iam probauimus: & in Regijs Senatibus Limenſsi, & noſstro de Panamà hoc receptũreceptum eſst, & ſsubeſst ratio deciſsionis, quam adducit Guido Papæ deciſs. 436.
88
* num. 29. quia plures ſsunt perſsonæ miſserabiles, & rei, vt in plurimum potẽtespotentes, contra quos iuſstitiam actores ad exigenda debita non aſsſsequuntur: atque ideò hoc iure vtimur, que en auiendo caſso de Corte que ſse pudiera intentar ſsi la cauſsa fuera ordinaria, ſse admita y reciba en las executiuas por eſscritura, o ſsentencia, o conocimiento reconocido, o execucion de ſsentencia arbitraria, que para la de las cuentas confirmadas por el juez ordinario para la confeſssion judicial clara, por ſser y caer ſsobre juyzio | empeçado ante el ordinario, aura mas dificultad admitirſse por Corte, pero tales pueden ſser las cauſsas que ſse den, que tãbiẽtambien en eſsto ſse admitieſsſse, & hoc iure vtimur. Et aliquãdoaliquando datur commiſssio para hazer la execucion, ſsuſstanciar la cauſsa, y concluſsa para ſsentencia de remate embiarla ala Audiencia.
Loading...