Secunda cauſsæ continentia eſst ratione generalis actionis,* quando diuerſsæ res, vel cauſsæ, continentur omnes ſsub vna actione generali, putà ſsub actione tutelæ, vel negotiorum geſstorum, de qua loquitur Iaſson. in dicta l. nulli, poſst gloſsſsam tertiam: item ſsi res litigioſsæ ſsub diuerſsis iuriſsdictionibus, & in diuerſsis locis ſsitæ ſsint, & vna actione petantur, ita Andreas Gail dicta obſseruatione 32. numero quinto, & numero ſsexto, adducit tertiam continentiam cauſsæ, & eius diuiſsionem, quæ ex inſstantiæ mutatione inducitur, vt ſsolus coram vno iudice pendeat, non debet quis ad alium iudicem vocari, vt ex vulgata l. vbi cœptum, ff. de iudicijs, & alijs ordinarijs allegationibus comprobat: & incurritur pœna amiſsſsionis cauſsæ, ſsi coram diuerſsis iudicibus quis petat in duobus caſsibus; primus fauore libertatis, l. prima in fine, C. de aſsſsertione tollenda: alius fauore mi*litum, l. tàm collatores, §. finali, C. de re militari, libro 12. Ad hanc continentiam, & eius prohibitam diuiſsionem expectat litis præuentio: nam lite coram vno iudice præuento pen|dente non poteſst coram alio iudice concurrentem, & æqualem iuriſsdictionem habente conueniri, ex text. in capite cum plures de officio delegati, libro ſsexto.