His præmiſssis, excipitur in or
71
*dinatione prouiſsionis ordinariæ del fuero, no ſsiendo cauſsa criminal, intellige hoc procedere in caſsu, in quo vidua, ſseu priuilegiatus reus ſsit, vel vidua accuſsata, de|nunciata, vel inquiſsita de aliquo crimine, quia non poterit à iuriſsdictione ordinaria declinare, vt contra Matthæum Afflictis reſsoluit Cardin. Tuſsch. ſsub litera M. concluſs. 274. num. 7. Secus verò erit ſsi actrix ſsit, quia hoc non tollit enumeratio caſuũcasuum Curiæ, quæ fit in l. 8. tit. 3. lib. 4. Recop. vbi fit prohibitio, ne quis in prima inſstantia corãcoram dominis Prætoribus, qui in Curia Regia, vel Chancellarijs aſsiſtũtassistunt, euocetur, ſsed in proprio foro ordinario, qui cuilibet competit: & proſsequitur lex: Saluo en aquellos caſsos que ſse deuen librar en la nueſstra Corte y Chancilleria, que ſson eſstos ſsegun antiguo eſstilo, muerte ſsegura, muger forçada, tregua quebrantada, caſsa quemada, camino quebrantado, trayciõtraycion aleue, riepto (qui caſsus iam non extat ex CõcilConcil. Triden. ſseſs. 25. cap. 14.) pleyto de viudas, y huerfanos, y perſsonas miſserables, o contra Corregidor, o Alcalde ordinario, v otro oficial del tal lugar, y ſsobre caſso en que pueda ſser conuenido durante el tiempo de ſsu oficio: huc vſsque lex per illa verba: Pleyto de viudas y huèrfanos, y perſsonas miſserables, quæ vniuerſsalia, & indefinita ſsunt, vel ſsaltem generalia, comprehenduntur lites viduarum, & pupillorum, ſsiue ſsint criminales, de quibus præcipuè lex agit, ſsiue ciuiles, in quibus viduæ actrices ſsint, ſsiue pupilli actores, nec impedit loqui illam legem de Prætoribus, & cum eis, quia hoc magis affirmat in cauſsis criminalibus coram eiſdẽeisdem, dum ſsint viduarum agentiũagentium, vel accuſantiũaccusantium, locum habere caſsum Curiæ, aliàs ſsuperflua eſsſset generalitas illorum verborum, Pleito de viudas, y huerfanos, poſsita poſst
72
* enumerationem aliorum caſuũcasuum, qui ſsuapte natura propter eorũeorum grauitatem, & atrocitatem, ſson de Corte. Et vt ſsaluemus ſstylum à Monterroſso relatum de exceptione cauſsæ criminalis, en la ordinaria del fuero neceſsſsario, dicendũdicendum eſst, intelligi, quãdoquando vidua eſst rea, vel contra ipſsam, vel pupillum minorem, ne patre orbatum, procedatur: ſsecus verò erit, dum ipſsa vidua, vel pupillus accuſsant, vel querelam proponunt criminale iniuria Regis, vel Chancellaria, vt contra Afflictum, quem Tuſsc. adducit d. concluſs. 275. num. 7. iam reſsoluimus.
Loading...