Decimusquartus caſsus Curiæ* eſst, contra algun poderoſso de que no pudieſsſse tambien alcançar derecho, vt comprobat præcitat a lex 5. tit. 3. p. 3. Hic eſst caſsus frequens, quotidianus, & in quo merito domini de Conſsilio Regio Senatu, & Chancellaria ſsumma cum ratione brachium, & Regis domini poteſstatem, & iuriſsdictionem exercent. Solent communiter practici noſstri temporis ad iuſstificationem praxis, & immemorialis conſsuetudinis, qua obtentum eſst, poſsſse à Rege cognoſsci per viam violentiæ, in cauſsis Eccleſsiaſsticis allegari, text. in c. Regum officium eſst, & in cap. adminiſstratores, & in cap. Princeps ſsæculi 23. quæſst. 5. de quorum iurium interpretatione, & vera praxi, dixi in cap. 6. §. 3. | num. 19. & 20. & adducunt in theorica alij plures quos citaui, tamen applicãdoapplicando Diui Hieronymi dicta in dict. cap. Regum, ad rationem, & deciſsionem dict. l. 5. tit. 3. p. 3. eſst congrua & propria allegatio, vt proceſsſsus à Rege fiat, contra algun poderoſso. Sed in primis ſsupponendum cũcum Bald.* conſs. 151. in prin. lib. 1. in conſspectu Principis nõnon eſsſse potentiorem vnum altero, quia non eſst in Principe Supremo conſsideratio perſsonarum, ita Tuſsc. concl. 463. ſsub lit. P. num. 18. Et quod de perſsona Principis dicemus,* extendendum eſst ad Supremum eius Senatum, & Regias Chancellarias, quia eius vicem gerũtgerunt, & repræſsentant, vt cõcluditconcludit benè Parlador. lib. 3. differen. 10. num. 21. & 22.