Declaratur tamen prædicta
*
ordinatio, vt non procedat in
appellatione, quæ interponitur
ab executore excedente
ſsuæ
iuri
ſsdictionis limites per re
ſscriptum
ſsibi conce
ſsſsum, vel comi
ſsionem, quantumuis inhibeatur Regale Auditorium Prouinciæ, in qua executio fit, argumento textus ordinarij, in capit. Pa
ſstoralis, §. quia verò, de
officio Delegati, & quæ ibi à
Doctoribus traduntur, & ex no
ſstratibus loquendo de executore Apo
ſstolico, qui excedit,
tenet Flores Diaz libro primo
variarum quæ
ſstionum, quæ
ſstione 12. n. 44. & 45. vbi re
ſsoluit
quod dato dicto exce
ſsſsu iuri
ſsdictionis contra Iudicem, vel
ex alia legitima exceptione quę
allegetur appellationem interponendo, quæ habet vtrumque
effectum deuolutiuum, &
ſsu
ſspen
ſsiuum, quo ca
ſsu excedatur:
ſsi
nihilominus per
ſsi
ſstat, in executione Iudex, pars damnificata
pote
ſst ad
OrdinariũOrdinarium recurrere,
ſseu ad
ſsuperiorem executoris,
qui e
ſst Regale Auditorium, &
petere, vt cau
ſsam retineat, &
eam ab iniu
ſsta vexatione executoris defendat, quod con
ſstat
ex con
ſs. Hieron. Grat. 36. libr.
*
2.
quẽquem allegat dictus author Flores Diaz, &
ſsic quoad no
ſstrum in
rentum,
ſsi aliqua comi
ſsio datur
cõtracontra aliquẽaliquem AuditorẽAuditorem, & Iudex
Comi
ſsſsarius in eius v
ſsu excedit,
|
non ob
ſstante inhibitione, de
qua in dicta ordinatione 27. &
in comi
ſssione expre
ſsſsa Regius
Auditor poterit cau
ſsam ad Audientiam, in qua e
ſst Senator, deferre,
apelando derèchamente para
ante ſsu Mageſstad en ſsu Real Conſsejo, y por via de exceſsſso de juridicion para ante ſsu Real Audiencia,
quæ poterit declarare,
ſsi excede
ò no de la juridicion de ſsu comiſssion,
el Iuez que vſsa della, y ſsi excede
impedirle, y prohibirle el exceſsſso, y
no dar lugar a ello, maximè
ſsi
ſsit
extra limites
ſsuæ iuri
ſsdictionis,
vel intra eam ex aliqua ex cau
ſsis quas adducit Flores Diaz
dicta quæ
ſstione 12. numero 45.
Quod apud nos vltra dicta, &
tradita in dicto §. quia verò magis
ſsuadetur, quia nece
ſssitate,
vel periculo, more in
ſstante, plura permittuntur, quæ aliàs non
admitterentur ex doctrina
quãquam
adducit Tiraquel. de retract, libro 1. §. 26. glo
ſs. 1. numero 18.
Matienço optimè in l. prima, titulo 10. glo
ſs. 21. numero 20. &
21. Hinc apud nos prouenit
*
praxis recepta, &
ſsine contradictione
ſstabilita,
que de las executorias que ſse dan en el Real Conſsejo de las Indias, ſsi ſsobreuienen algunas reſsultas, ò terceros que ſse opongan, ò otros qualeſsquier articulos, las apellaciones ſse lleuen a las
Audiencias en cuyo diſstrito cae la
comiſssion y Iuez, no obſstante la ley
20. titulo quarto, libro ſsecundo Recopilation. que diſspone lo
contrario, quod fundatur in his
quæ adducit Matienço vbi
ſsuprà, vt Regius Senator, & præclarus in Regia Chancellaria
Argentina, qui licèt inter
loquẽdũloquendum videretur hebes, & rudis ingenij, prout audiui ab his qui
eum viderunt, & quotidie alloquebantur: calamo tamen a
ſsſsumpto fuit elegans, optimu
ſsquè author in
ſsuis operibus dialogi,
ſscilicèt Relatoris, &
ſsuper
quinto Recopilationis ad in
ſstar
alterius Ia
ſsonis fuit prę
ſstanti
ſssimus in iure
cõmunicommuni, & in no
ſstro
Regio, hæc
ſsufficiant pro explicatione no
ſstræ ordinationis 27.
& praxis qua vtimur,
en las apelaciones que procedẽproceden de las executorias
que ſse deſspachan en el Conſsejo Real
de Indias, quod
ſsæpè
ſsæpius
ſsum
expertus:
y lleuandoſse alguna cauſsa al Conſsejo por ſsu mucha calidad
confirmarſse los autos de la Audiencia, y otros reuocãrſereoucarse, pero no darſse por nulos por defeto de juridicion
de la Audiencia, como fue en la executoria de los Lanças contra don
Rodrigo de Eſsquibel, ſsobre vnos repartimientos de Encomiendas de Indios, y otros caſsos que deſspues de
executoriados por el Conſsejo, en grado de ſsegunda ſsuplicacion, ſsobre la
liquidacion de las executorias, y otros articulos ſse fenecieron en la Adudiencia de Lima.