Declaratur tamen prædicta
109
* ordinatio, vt non procedat in appellatione, quæ interponitur ab executore excedente ſsuæ iuriſsdictionis limites per reſscriptum ſsibi conceſsſsum, vel comiſsionem, quantumuis inhibeatur Regale Auditorium Prouinciæ, in qua executio fit, argumento textus ordinarij, in capit. Paſstoralis, §. quia verò, de officio Delegati, & quæ ibi à Doctoribus traduntur, & ex noſstratibus loquendo de executore Apoſstolico, qui excedit, tenet Flores Diaz libro primo variarum quæſstionum, quæſstione 12. n. 44. & 45. vbi reſsoluit quod dato dicto exceſsſsu iuriſsdictionis contra Iudicem, vel ex alia legitima exceptione quę allegetur appellationem interponendo, quæ habet vtrumque effectum deuolutiuum, & ſsuſspenſsiuum, quo caſsu excedatur: ſsi nihilominus perſsiſstat, in executione Iudex, pars damnificata poteſst ad OrdinariũOrdinarium recurrere, ſseu ad ſsuperiorem executoris, qui eſst Regale Auditorium, & petere, vt cauſsam retineat, & eam ab iniuſsta vexatione executoris defendat, quod conſstat ex conſs. Hieron. Grat. 36. libr.
110
* 2. quẽquem allegat dictus author Flores Diaz, & ſsic quoad noſstrum in rentum, ſsi aliqua comiſsio datur cõtracontra aliquẽaliquem AuditorẽAuditorem, & Iudex Comiſsſsarius in eius vſsu excedit, | non obſstante inhibitione, de qua in dicta ordinatione 27. & in comiſssione expreſsſsa Regius Auditor poterit cauſsam ad Audientiam, in qua eſst Senator, deferre, apelando derèchamente para ante ſsu Mageſstad en ſsu Real Conſsejo, y por via de exceſsſso de juridicion para ante ſsu Real Audiencia, quæ poterit declarare, ſsi excede ò no de la juridicion de ſsu comiſssion, el Iuez que vſsa della, y ſsi excede impedirle, y prohibirle el exceſsſso, y no dar lugar a ello, maximè ſsi ſsit extra limites ſsuæ iuriſsdictionis, vel intra eam ex aliqua ex cauſsis quas adducit Flores Diaz dicta quæſstione 12. numero 45. Quod apud nos vltra dicta, & tradita in dicto §. quia verò magis ſsuadetur, quia neceſssitate, vel periculo, more inſstante, plura permittuntur, quæ aliàs non admitterentur ex doctrina quãquam adducit Tiraquel. de retract, libro 1. §. 26. gloſs. 1. numero 18. Matienço optimè in l. prima, titulo 10. gloſs. 21. numero 20. & 21. Hinc apud nos prouenit
112
* praxis recepta, & ſsine contradictione ſstabilita, que de las executorias que ſse dan en el Real Conſsejo de las Indias, ſsi ſsobreuienen algunas reſsultas, ò terceros que ſse opongan, ò otros qualeſsquier articulos, las apellaciones ſse lleuen a las Audiencias en cuyo diſstrito cae la comiſssion y Iuez, no obſstante la ley 20. titulo quarto, libro ſsecundo Recopilation. que diſspone lo contrario, quod fundatur in his quæ adducit Matienço vbi ſsuprà, vt Regius Senator, & præclarus in Regia Chancellaria Argentina, qui licèt inter loquẽdũloquendum videretur hebes, & rudis ingenij, prout audiui ab his qui eum viderunt, & quotidie alloquebantur: calamo tamen aſsſsumpto fuit elegans, optimuſsquè author in ſsuis operibus dialogi, ſscilicèt Relatoris, & ſsuper quinto Recopilationis ad inſstar alterius Iaſsonis fuit pręſstantiſssimus in iure cõmunicommuni, & in noſstro Regio, hæc ſsufficiant pro explicatione noſstræ ordinationis 27. & praxis qua vtimur, en las apelaciones que procedẽproceden de las executorias que ſse deſspachan en el Conſsejo Real de Indias, quod ſsæpè ſsæpius ſsum expertus: y lleuandoſse alguna cauſsa al Conſsejo por ſsu mucha calidad confirmarſse los autos de la Audiencia, y otros reuocãrſereoucarse, pero no darſse por nulos por defeto de juridicion de la Audiencia, como fue en la executoria de los Lanças contra don Rodrigo de Eſsquibel, ſsobre vnos repartimientos de Encomiendas de Indios, y otros caſsos que deſspues de executoriados por el Conſsejo, en grado de ſsegunda ſsuplicacion, ſsobre la liquidacion de las executorias, y otros articulos ſse fenecieron en la Adudiencia de Lima.
Loading...