Non tamen ex omnibus his,* quæ diximus, eſst intelligendum, exceptiones modificatiuas excluſsas eſsſse: nam exceptio modificans ſsententiam poteſst poſst eãeam opponi, ſsiue fecerit rẽrem iudicatãiudicatam, vel ſsit reuiſsionis, per quam lis finita fuit, vt eſst exceptio cõpenſationiscompensationis, l. Neſsenius 41. §. fin. ff. de re iudic. l. 2. C. de compenſsat. & ratio eſst, quia hæc modificatiua exceptio non arguit ſsententiam de iniuſstitia, quia non permitteretur, l. poſst rẽrem iudicatãiudicatam, ff. de re iud. & ex l. noſstra 4. tit. 17. lib. 4. Recop. in verbis ſsæpè præcitatis, ſsed modificatur condemnatio.