Deniq;Denique & nonò dicta lex prima eſst cõſuetudoconsuetudo in corpore iuris Regij redacta, nec ea extẽditurextenditur đde vno ad aliũalium caſũcasum, quia eſsſset
cõtracontra ius commune in caſsibus,
de quibus loquimur, ſsi pœna adulterij mixti cũcum inceſstu, vel raptu vxoris cõſẽtiẽtisconsentientis, vel cõtradicẽtiscontradicentis ſse rapi à marito, tolleretur
per cõſuetudinẽconsuetudinem legis fori receptãreceptam, quatenus poteſtatẽpotestatem puniendi
adulteros marito tribuit, & quãdoquando cõſuetudoconsuetuo eſst exorbitãsexorbitans à iure, prout eſst præfata, nõnon ſse extendit ad aliũalium caſsum diuerſsum, & diuerſsam rationẽrationem habẽtẽhabentem, licèt videatur ſsonare in idẽidem: hæc eſst doctrina Oldrad. conſs. 237. perlectis, n. 3. nec de loco ad locũlocum, nec
de perſsona ad perſonãpersonam, nec de re
ad rẽrem, Roman. conſs. 516. num. 4.
nec de caſsu ad caſsum, Decian.
conſs. 51. n. 30. lib. 2. quos hæc &
alia adducẽsadducens, refert Cardi. Tuſsch. ſsub lit. C. cõcluſconclus. 860. n. 1. 15.
16. & ſseqq. Ex quibus ſsatis fũda| p. [57]vtafundata manet hæc noſstra reſsolutio, & impugnata ea quãquam adducit Azeued. in d. l. finali, titulo 3.
lib. 5. Recopilation. ex num. 36.
cùm ſsatis vulgare ſsit, hos caſsus
diuerſsos, diuerſsamquè rationem
culpæ, & pœnæ habentes, diſspoſsitioni iuris relinqui, ex ratione
legis commodiſssimè, ff. de liberis & poſsthumis, l. ſsi verò, §. de
viro, ff. ſsoluto matrimon. cum
vulgaribus, quod eſsſse poteſst decimum fundamentum huius partis, quam
aſsſseueramus.