Decimus Curiæ ca
ſsus e
ſst,
ò ho*
me pobre, ex dict. l. 5. tit. 3. p. 3. vbi
Gregor. glo
ſs. 5. ex locis Sacræ
Scripturæ admonet, & comprobat quanta cura
ſsit de pauperibus, & eorum cau
ſsis tenenda, &
quòd vox eorum acclamat
corã
coram
Deo. Quis autem pauper dica
*
tur, omi
ſs
ſsa re
ſsolutione Didaci Couar. cap. 7. practicar.
quæ
ſtionũ
quæstionum
,
num. 3. e
ſst tenendum arbitrio dominorum de Con
ſsilio, vel Chancellaria relinqui, & quis dicatur
pauper attenta qualitate regionis, & prouinciæ, vbi habitat, &
*
quantitate bonorum quæ ibi po
ſs
ſsidet; nam in quibu
ſsdam partibus
diues, & non pauper erit, qui in
alijs
eãdem
eandem
pecuniæ
quantitatẽ
quantitatem
po
ſssidens pauper exi
ſstimabitur,
quod obtinet in his
Indiarũ
Indiarum
Regnis. Itaque arbitrarium erit, vt ex
Menochij re
ſsolutione colligitur
de arbitrarijs iudicum, ca
ſsu 65.
num. 7. vbi quamplures auctores
hoc idem tenentes citat, & num.
8. nobilem iuxta
ſsuam conditionem pauperem iudicamus,
etiã
ſi
etiamsi
in bonis mille habeat: & è contra
diuitem credimus ru
ſsticum, qui
centum habeat
: inops autem minus habet quàm pauper, vt Doctores, quos Menochius citat,
cõ
cludunt
concludunt
; Decius præcipuè in authentica prætereà, C. vnde vir &
vxor, num. 16. ver
ſs. Sed pote
ſst
ſsaluari, Afflict. deci
ſs. 179. Ia
ſs. in l.
ſsi
con
ſstante, num. 14. ff.
ſsoluto matrimonio.