Quintò, cõducitconducit bona reſsolu*tio, quãquam adducit Didac. Perez ad Seguram in l. Imperator, n. 141. ff. ad Treb. vbi inquit: Non obſtãteobstante lege fori, quæ eſst d. l. 1. tit. 20. de los adulterios, poſsſse ex officio per Iudices puniri mulieres vxoratas, quæ ſsunt publicæ meretrices, verba Didaci Perez hæc ſsunt. Et quia notabilia ea referre libuit, & quod iſstæ meretrices, nuptæq;nuptæque male viuũtviuunt, per Iudices puniendas eſsſse ſsemper exiſstimaui, nãnam tales meretrices vxoratæ fictæ multoties contrahunt matrimonium ad cautelam, vt poſsſsint ſse probare vxoratas eſsſse, & ſsub hac ſspecie agni lupũlupum gerunt, ex quibus plura damna veniunt matronis, & etiam alijs, vt in plurimũplurimum contigit, & patet 3. RegũRegum 10. & Iudicum 16. quod etiãetiam eſst ſsingulare ad declarationem legis Regni, in qua cautum eſst, adulteram ab alio, quàm à ma|rito non poſsſse accuſsari, vt intelligatur per prædict. argument. gloſsſsæ ſsing. in l. fin. C. de plagiarijs, c. inter corporalia, §. ſsed neq;neque de tranſslat. Epiſscopi, vbi paria ſsunt, non habere maritum, & habere, ſsed vilẽvilem, & inutilem, de quo per Tiraq. l. 6. connub. n. 67. Bald. in l. 1. n. 16. C. de ædilitijs actoribus, vbi dicit: Quòd ſtatutũstatutum puniens debilitante mẽbrũmembrum, non comprehendit debilitantem membrũmembrum inutile. Hactenus Didacus Perez, ex cuius reſsolutione duo notabilia in propoſsito infero. Primum marito exiſtẽtiexistenti inutili, vel mente capto, etiam ſsi nõnon adſsit lenocinium, poteſst Iudex procedere ad punitionẽpunitionem vxoris eius adulteræ, ſsi publicè, & cum magno ſscandalo adulteria committat. Secundum, quod* maximopere conducit in his Indiarum partibus, ſsi vxorata mulier, marito abſsente, vt ſsępiſssimè accidit, publicè ſse proſstituat, vel ſsit in notorio adulterio per exilium, non obſstante, quod maritus abſsens ſsit, poteſst expelli à populo, vel ciuitate, vbi in peccato publico eſst, & pariter adulter; quod maximè locum habebit, ſsi ſsit vilis, vel humilis conditionis, paupervè, & iniqua, nõnon ſsit ſspes emendæ, quia antequam dicta interueniãtinterueniant, moneri debet. Ratio autẽautem rationis eſst, quia generalis diſspoſsitio dictæ legis fori nõnon cõprehẽditcomprehendit hos caſsus ſspeciales, niſsi de eis ſspecialis mẽtiomentio fieret, ita in alio propoſsito reſsoluit Marc. Anton. Anguiſsol. cõſcons. 1. n. 7. quẽquem refert & ſsequitur Cardin. Tuſsch. ſsub lit. D. cõcluſconclus. 490 num. 21. conducit lex Decuriones, C. de ſsilentiarijs, lib. 12. vbi gloſs. Bartol. in l. ſsed & poſsteriores de legibus: pari modo generalitas dictæ legis fori non extẽditurextenditur ad prædictos caſsus ſspeciales, nec ad illũillum de quo agimus, ſsi* cũcum adulterio ſsit inceſstus, vel raptus, vel percuſssio, vel aliud crimen quod cũcum adulterio tẽdattendat in mortẽmortem mariti: & redeũdoredeundo ad vnãvnam ex primis illationibus, ſẽpersemper defẽdidefendi; q̃que auiẽdoauiendo muger caſsada de vil, ò humilde condicion, que eſstè amancebada, eſstando ſsu marido auſsente en parte remota, ſse deue proceder contra ella, y ſsin eſscriuir el nõbrenombre deſsterrarla, ò que acuda a hazer vida con ſsu marido, y para ello embarcarla para donde el eſstá, y que ceſsſse la ofenſsa de Dios, y eſscandalos en la Republica, que ſse ſsiguen deſstos pecados publicos.