P ropter hæc tria delicta deponendus eſst clericus, vt in cap. Quod in dubiis. de pœnis. Aduerte tamen quòd in defen ſsione bene poſs ſsunt clerici gubernare naues, & alios ad pugnam defenſsionis incitare, & in | tantum confligere in hoſstes, quòd eos dimittant, vt placuti Inno. ibi. Abb. autem in eo cap. Videtur eius ſsententiam reſstringere, videlicet quòd ſsi neceſssitas non erat ineuitabilis, licet clericus interſsit bello cau ſsa defenſsionis: ſsi ſsequitur mors, vel mutilatio membri ex percuſssione ſsua, efficitur irregularis, ſsecus ſsi percuſssione aliorum. Ego tamen crederem quòd Innoc. poteſst ſsimpliciter intelligi, quo ad terminos text. quem declarat: quia ad hoc vt non patiatur pœ nam depoſsitionis de qua ibi, ſsufficit quòd clericus prætendat defenſsionem, licet cauſsa non eſs ſset ineuitabilis. Quantum verò ad irregularitatem incurrendam ſseruabitur conſsideratio. Abb. nec contradicit ſsententiæ Innocen. quia ipſse nihil de irregularitate diſsponit iudicio meo.