Et comprobatur ex
ſsent. D.
Thom. lib. 1. de re*gim. Principis cap. 14. & 15. vbi
ſsic ait,
quia igitur vitæ, qua in præſsenti viuimus, finis eſst beatitudo cœleſstis: ad Regis officium pertinet, ea ratione vitam multitudinis bonam
procurare, ſsecundum quod congruit ad cœleſstem beatitudinẽbeatitudinem
vt ſscilicet ea præcipiat, quæ ad cœleſstem beatitudinem ducunt, & eorum contraria, ſsecundum quod fuerit poſssibile, interdicat. Hæc D. Thom. ad quem effectum intra Eccle
ſsiam pote
ſstates
ſsæculares con
ſstitutæ
ſsunt, vt do|
ctè tradit D.
Iſsidorus in capit. Principes ſsæculi 23.
quæſstion. 5. in hæc verba,
Principes ſsæculi nonnunquãnonnunquam
intra Eccleſsiam poteſstatis adeptæ culmina tenent, vt per
eandem potestatem diſsciplinam Eccleſsiasticam muniant,
cæterùm intra Eccleſsiam poteſstates neceſsſsariæ non eſsſsent, niſsi vt quod non præualet Sacerdos efficere per Doctrinæ ſermonẽsermonem, poteſstas hoc impleat per diſsciplinæ terrorem:
ſsæpe per
Regnum terrenum cœleſste RegnũRegnum proficit, & paulò po
ſst,
cognoſscant Principes ſsæculi Deo debere ſse rationem reddere
propter Eccleſsiam, quam à Christo tuendam ſsuſscipiunt. Ergò
ſsi Princeps Chatolicus & filius Eccle
ſsiæ eam
de
ſserat, impugnet, plebemque à vita æterna auertat contra proprium officium, & munus, erit proculdubio à communi Patre hoc e
ſst Romano
PõtificePontifice dirigendus, &
corrigẽduscorrigendus D.
Thom. d. c. 14.