Vndè cum tota Eccle
ſsia
ſsit vnum corpus
Ioan.*
10. & Chri
ſstiani vnum e
ſsſse debeant
Ioan. 17. Pater
ſsancte ſserua cos innomine tuo, quos dedisti mihi, vt ſsint
vnum, ſsicut & nos, Paul. 1. ad Corinth.
Nunquid Chriſstus eſst diuiſsus? pro
ſsequitur
Albanus de poteſstate Papæ 1. p. à n. 16. Oportet
ſsi i
ſsta vnitas debet con
ſseruari, vt
ſsit aliqua pote
ſstas regitiua totius Eccle
ſsiæ
D.
Thom. ad 3. part. in addit. quæſst. 40. artic. 6.
Duo ergo capita, plurauè non patitur Chri
ſsti Regnum, nec fidelium diuer
ſsas orbium regiones inhabitantium in vnam fidem, eademque fidei dogmata con
ſspiratio, & vnio, vt ob
ſseruat
gloſsſsa celebris in capit. non autem 7. quæſst. 1. laudata à Tiraquello de primog. quæſst. 17. opin. 4. num. 21. Nauar. in capit. nouit, notab. 3. numer. 140. Pinel. l.
1. part. 3. numer. 16. C. de bonis matern. Couar. in
reg. peccatum 2. p. §. 9. n. 5. verſs. 4. & n. 6. Cenedo,
& ab eo relati collect. 10. ad decretum n. 2. & licet
aliquando oborto
ſsci
ſsmate ex eligentium vitio
duo, plures ve Pontifices extiterint, ip
ſsimet
tamẽtamen
|
electi, electores, cæterique fideles vnum tantum
e
ſsſse debere certò
ſsciebant, licet quis ex illis verus
e
ſsſset aliquando ignoraretur, quia licet ius non deficeret, deficiebat tamen probatio
argumẽtoargumento tex.
in
l. duo ſsunt Titij. ff. de teſstament. tutela.