Vndè cum tota Eccleſsia ſsit vnum corpus Ioan.
9
* 10.
& Chriſstiani vnum eſsſse debeant Ioan. 17. Pater ſsancte ſserua cos innomine tuo, quos dedisti mihi, vt ſsint vnum, ſsicut & nos, Paul. 1. ad Corinth. Nunquid Chriſstus eſst diuiſsus? proſsequitur Albanus de poteſstate Papæ 1. p. à n. 16. Oportet ſsi iſsta vnitas debet conſseruari, vt ſsit aliqua poteſstas regitiua totius Eccleſsiæ D. Thom. ad 3. part. in addit. quæſst. 40. artic. 6. Duo ergo capita, plurauè non patitur Chriſsti Regnum, nec fidelium diuerſsas orbium regiones inhabitantium in vnam fidem, eademque fidei dogmata conſspiratio, & vnio, vt obſseruat gloſsſsa celebris in capit. non autem 7. quæſst. 1. laudata à Tiraquello de primog. quæſst. 17. opin. 4. num. 21. Nauar. in capit. nouit, notab. 3. numer. 140. Pinel. l. 1. part. 3. numer. 16. C. de bonis matern. Couar. in reg. peccatum 2. p. §. 9. n. 5. verſs. 4. & n. 6. Cenedo, & ab eo relati collect. 10. ad decretum n. 2. & licet aliquando oborto ſsciſsmate ex eligentium vitio duo, plures ve Pontifices extiterint, ipſsimet tamẽtamen | electi, electores, cæterique fideles vnum tantum eſsſse debere certò ſsciebant, licet quis ex illis verus eſsſset aliquando ignoraretur, quia licet ius non deficeret, deficiebat tamen probatio argumẽtoargumento tex. in l. duo ſsunt Titij. ff. de teſstament. tutela.
Loading...