Hinc deducitur conciliatio inter ſscribentes,* dùm alij dicunt aerem, mare, & littora maris in alicuius gentis poteſstatem non veniſsſse, aut venire poſsſse ex Neratij ſsententia in d. l. quod in littore, vt Faber in §. fluminum num. 2. Inſstit. de rer. diuiſs. & Donellus lib. 4. cap. 2. verſs. habentur; & dùm alij diuiſsionem littorum, & maris admittũtadmittunt, vt ſsupra oſstendimus, & probat Bald. in l. Si teſstamentum. C. de inſstit. & ſsubſstit. Cępola de ſseruit. ruſstic. ca. 26. num. 24. & 25. Suarez allegat. 17. num. 1. & 2. Auend. de exeq. 1. par. cap. 4. col. 6. verſs. ſsequitur, & Cabed. deciſs. 46. num. 1. & 2. p. 2. Quòd primi intelligantur de vniuerſsa aeris, maris, & littorum diuiſsione, alij verò de parte: cùm & priores & Iuriſsconſsulti admittant ſstatim & maris, & littorũlittorum occupationem, & iuriſsdictionem, vt conſstat ex Celſso d. l. 3. ne quid, in loco publico, & Donel. ſsupra, communis ex Oſsualdo d. loco littera F. ad Donel. d. c. 2. & ſsententiunt Vueſsemb. & Claudius relati n. 5. ſsupra.