Licet enim loca iuregentium publica cenſseantur libera etiam reſpẽcturespectu Principum ſsupremorum; ea tamen præſsumptio non euincit iuris reſsiſstentiam ad impediendam poſsſseſssionem, & pręſscriptionem, imo nec in inferioribus Iuris præſsumptio immemorialem requirit, vt patet ex l. ſsi quis diutina. 10. ff. ſsi ſseruitus vendicetur ibi: non ei neceße eſst docere de iure, hoc eſst de titulo, quod conſstat, quia textus in d. c. 1. agit de iure cõmunicommuni contra præſscribentem, non vero de reſsiſstentia contra | poſsſseſssionem, vt benè aduertunt Bero. n. 18. in ca. de quarta de præſscript. Florian. n. fin. verſs. etſsi dicatur in l. Seruitutes. ff de ſseruit. Couar. reg. poſsſseſsſsor 2. p. §. 10. num. 7. tunc enim dicimus, quod eſst valde notandum, præſsumptionem iuris reſsiſstere pręſscribenti in ſspecie d. cap. 1. quando ius rem, de qua agitur, concedit alijs, & negat pręſscribenti, vt in exemplis gloſsſsę magnę, Auchar. n. 3. Fran. 9. in d. cap. 1. in noſstra vero ſspecie nullum ius concedit alijs Principibus nauigationem Indicam denegãdodenegando eam Hiſspanis, ſsed omnibus communis eſst, & libera; ea vero libertatis pręſsumptio operatur, vt qui dicit poſsſseſssionem priuatiuè quoad alios adquiſsiuiſsſse, teneatur eam probare, licet in quaſsi poſsſseſssione exiſstat iuxt. d. l. altius l. fi ędibus. C. de ſseruitut.