Didacus de Silueira
dũdum magna cla
ſsſse Erythre
*um mare ingreditur, vt Sarracenorum naues interciperet, ab Indięque nauigatione auerteret;
quãdamquandam ingentem nauem mercibus, & Mauris onu
ſstam offendit; cuius dux vt no
ſstros myoparones
agnouit,
ſsubductis velis ad Silueiram in
ſscapha
accedit, & ei confidenter Lu
ſsitani hominis (qui in
Iuddà captum
ſse referebat) epi
ſstolam ad in
ſstar
ſsal|
ui conductus (cuius mentionem
fecimus capit. 8.
num. 25.) obtulit, qua captiuus Lu
ſsitanis verbis à
Lu
ſsitanis ducibus po
ſstulat, vt nauem illam, quę
cuiu
ſsdam nequi
ſssimi Mauri erat, prædarentur;
Silueira tamen propter Sarraceni fiduciam, & Lu
ſsitani nominis æ
ſstimationem non
ſsolum nauem
auro, & pretio
ſsis mercibus refertam genero
ſso dimi
ſsit animo,
ſsed & capti fraudem occultans di
ſscerpta epi
ſstola firmum
ſsaluum conductum Sarraceno Nauarcho conce
ſssit; ne forte in alterius
ducis manus inciderit, qui non tantum honori,
& reputationi deferendum putaret, &
ſsic ho
ſsti fidem, & fiduciam contra mancipij perfidiam, in
Lu
ſsitani nominis decus
ſseruauit
Barr. Decad. 4.
libr. 4. cap. 22.