Et probatur quia, vt ſsupra reſsoluimus, regimen* Eccleſsiæ eſst ſsupernaturale, & perconſsequens nemini debet conuenire, niſsi cui Chriſstus Dominus | illud commiſserit, commiſsit autem Petro, non Imperatori, aut Regibus, obſeruãtobseruant Bellarm. d. ca. 7. verſs. prima, D. Thom. lib. 1. de regim. PrincipũPrincipum cap. 14. Suar. d. cap. 7. num. 5. & cap. 8. n. 2. Octauiano enim Cæſsari Imperium tantum reliquit tẽporaletemporale, D. Thom. lib. 3. de regimine Principis cap. 8. Nauar. in capit. nouit notab. 3. num. 72. In cuius veritatis efficax argumentum doctè annotat Sanderus de viſsibili Monarchia lib. 2. capit. 3. pag. 69. Diuina proptereà prouidentia fuiſsſse ſsalubriter prouiſsum; ne à principio naſscentis Eccleſsiæ Euangelicæ per aliquot ſsæcula vlli Reges fierent Chriſstiani, vt ita conſstaret apertius Eccleſsiam, quãdoquando ſsub Petro Apoſtoliſq;Apostolisque & poſst Apoſstolos ſsub eorum ſsucceſsſsoribus fuit perfectiſssimè gubernata, omni caruiſsſse Principe terreno, apud quem ſspiritualis poteſstas gubernandi, vel tota, vel pars aliqua Eccleſsiæ diceretur reſsidere: ſsicque in æternum potuiſsſse carere, niſsi quod nec illos ab æterna penitus ſsua redemptione excludi voluit; atque adeò intelligerẽtintelligerent omnes nihil in hac parte datum eſsſse Regibus, eò quòd Reges ſsint: niſsi ſsit dicendum quando Eccleſsia Regibus caruit Chriſstianis, & vbique vixit ſsub ethnicis Principibus, caruiſsſse prorſsus gubernatione Eccleſsiaſstica, quod planè eſst contra fidem, & contra Chriſsti promiſssionem, eſsſsetque monſstruoſsum tot capitibus conſstare Eccleſsiam, quot Reges Chriſstianos haberet contra Chriſsti inſstitutionem | ſsub vno paſstore, Ioan. 10. Intrauerunt ergo Reges, & Imperatores in Eccleſsiam Chriſsti ſsuo tempore ſsed aut nihil vnquam ſsibi circa res Eccleſsiaſsticas arrogarunt, aut ob eam rem tyranni, & perſsecutores potius habiti ſsunt, quam nutritij, & cultores Eccleſsiæ cuius modi eos debere eſsſse Iſsaias prædixit c. 49.