Ac quemadmodum in alijs cau
ſsis,
quæ bellum
iuſtũiuſtum reddere
ſsolent,
† admonitio, & requi
ſsitio adver
ſsæ partis
præcedere debet, ut ab iniurijs, quas
ferre parat, ab
ſstineat, vel quæ intulit
damna compen
ſset, ut præclarè o
ſstendit D. Augu
ſst. relatus in cap. Dominus
no
ſster 23. q. 2. & alij auctores, quos adduximus
ſsup. cap. 12 num. 3. Bald. in l.
ſsi manumi
ſsſsor, C. de ob
ſseq. patron. præ
ſstand. idem Bald. in l. 2. num. 71. C. de
ſservit. & aqua, Angel. con
ſs. 14. col. 1.
Martin. Laud. de bello, § 37. & §. 39.
Lancelotus Conrad. in temp. iudic.
lib. 1. cap. 1. §. 3. in verb.
Bellum, numer. 5. ita & in hac, quæ pietatis cau
ſsâ
ſsu
ſscipitur, longè maiori ratione
nihil impium. & crudele intervenire oportet, ni
ſsi priùs
ſseria hæc animadver
ſsio præcedat, illiu
ſsq́ue effectus irriti e
ſsſse videantur, ut repetimus infrà cap.
ſseq. ex num. 5. & infrà hoc
eodem cap. num. 52. Et exemplo
ſsuo
o
ſstendebant
† Romani, qui per Feciales, iam inde à Numa Pompilio
con
ſstitutos, ita demum bellum comminabantur, ac decernebant,
ſsi præmoniti ho
ſstes, res ablatas non redderent, & iu
ſsta facere recu
ſsa
ſsſsent, ut in
ſsinuat Cicero dict. lib. 1. offic.
Bella (inquiens)
non niſsi iuſstis de cauſsis ſsuſscipiantur, nec inferantur, niſsi rebus repetitis, ne ſsæviatur ultra modum in victos; ut latè tradunt Diony
ſs. Halicar. Livi. Fene
ſstel. Plutarc. & alij, quos refert Ro
ſsin.
de antiq. Roman. lib. 10. cap. 1. & 2. lati
ſssimè Alexan. & eius additionat. Tiraq. lib. 5. Genial. c. 3. Za
ſssius in l. 2. §.
& ita leges, D. de orig. iur. Andr. Gail.
de pignorationib.
ſsive repræ
ſsalijs cap.
2. Baltha
ſsar Ayala de iure, & officio
belli lib. 1. cap. 1. & Camill. Borrell. de
præ
ſstan. Reg. Cathol. cap. 32. num. 15.
&
ſsequentib.
† qui tamen n. 107. hoc
non requiri docet, ubi de inferendo
|
bello Turcis, infidelibus, & hæreticis, & alijs fidei ho
ſstibus agitur. Ex eodem quoque fonte dimanat,
eximiè
† curare debêre Principes, qui
hæc bella pro innocentium defen
ſsione
ſsu
ſscipiunt, ut defen
ſsio i
ſsta cum minimo infidelium damno adhibeatur,
ita ut neque dominio, neque vitâ
ſspolientur,
ſsi po
ſsſsunt terrore, aut
ſsubiectione aliquâ contineri. Et cùm primis caveatur, ne plures innocentes
eiu
ſsmodi bellorum occa
ſsione ab
ſsumantur, quàm ip
ſsorum barbarorum
tyrannide, & cruentis
ſsacrificijs, aut
mactationibus perire potui
ſsſsent.
Quod optimè advertit, & parum in
his Indicis bellis curatum fui
ſsſse, dolet
Io
ſseph Aco
ſsta dict. lib. 2. de procur.
Ind.
ſsalu. cap. 6. pag. 232. & Bañez
d. quæ
ſst. 10. art. 10. pag. 535. ver
ſs.
Tertia concluſsio, in fine.
† Nimis tamen ab
ſsolutè docentes, ab hoc bello ab
ſstinendum,
ſsi ex eo
ſsequeretur mors plurium innocentium, quàm e
ſsſset numerus immolandorum. Nam
ſsuppo
ſsito,
quòd propter hanc cau
ſsam iu
ſstè pugnatur, ut cum ip
ſsis, & alijs auctoribus a
ſsſseruimus, omnia quoque licêre, affirmare debemus, quæ ad comparandam victoriam, & compe
ſscendos barbaros nece
ſsſsaria, & commoda fuerint: & licèt ex intentione nullum
damnũdamnum innocentibus inferri po
ſsſsit,
† quia
ſsemper bellum eo propo
ſsito fieri debet, ut malum vitetur, & bonum promoveatur, cap. militate 23. q.
1.
† Per accidens tamen, & ex con
ſsequenti, contra eos quoque præliari
pote
ſst, præ
ſsertim, ubi ab alijs interpugnandum di
ſstingui nequeunt, vel
cum ip
ſsis nocentibus, ut
ſsemper fieri a
ſsſsolet, arma
ſsumunt, impediuntq́ue, ne victoria paretur, & finis prædictis
ſsacrificijs, & mactationibus hominum imponatur, ut per
ſspicuè colligitur ex ijs, quæ in materia de bello communis omnium Theologorum, & Iuri
ſscon
ſsultorum opinio, & re
ſsolutio te
ſstatur, de qua per Victoriam in relat. de bello ex num. 15. Covarru.
in reg. peccatum, 2. part. §. 11. Sylve
ſst. verb.
Bellum, quæ
ſst. 9. & 10. Caietan. eod. verb. Adrian. quæ
ſst. de bello, §.
Sed an, Ca
ſstro lib. 2. de iu
ſsta hæret. punit. cap. 14. Ayala de iure, & offic. belli, lib. 1. cap. 5. Molina de iu
ſst. & iure tract. 2. ex di
ſsput. 117. u
ſsque ad
122. Lorca in 2. 2.
ſsect. 3. di
ſsput. 53.
membr. 1. pag. 981.