POsita * possessione diuturna
an sequatur præsumptio tituli
legitimi allegati vehementer. &
controuersum est, & vsibus forensibus agitatum, & quidem si
is legitimè (id est, non vi, non clam, non precario) & diu possedit, aut allegabat titulum
legitimum, aut titulum non ex toto legitimum, aut nullum titulum allegabat, sed
sola diuturna illa possessione, & sic præscriptione tuebatur sese. Primo casu cum allegabat titulum legitimum communis opinio esse videtur, vt is præsumatur ex possessione diuturna & legitima, per leg. cum
de in rem verso. in verbo, longo tempore. ff. de vsuris. Ita tenent Gloss. & Barthol.
in leg. cum de in rem verso, suprà allegat. in
Gloss. mag. sequitur & dicit esse communem
|
opinionem Florian. ibi, colum fin. Glo. mag.
& ibi Barthol. num. 6. in l. seruitutes. 4. ff. seruitutibus. Abb. consi. 6. in quæstione. versicul.
tertium. lib. 2. Glo. & Barthol. in l. prima. §. fi.
ff. de aqua plu. arcen. Gloss. & communiter
Doctores in leg. creditor. C. de vsur. Glo. in l. si
certis annis. vbi communiter Doctores. C. de
pactis. sequitur, & dicit esse
cōmunemcommunem opinionem Legistarum &
CanonistarũCanonistarum Paul. in d. l.
seruitutes. colum. fina. Ioann. Andr. & alij in
cap. peruenit, de censibus. Innocentius in ca. si
diligenti, de rescrip. sequitur, & dicit communem opinionem Felinus, numero 41. in cap.
de quarta, de præscr. sequitur & dicit communem opinionem Legistarum & Canonistarum Cœpolla, de seruit. vrba. præd. cap. 19. nu.
6. vbi firmat se ita sæpe vidisse practicari in omni annua præstatione, qualis est præstatio decimarum, quod & voluit Glo. mag. in fine. in
d. l. cum de in rem. Dyn. in cap. possessor, de regulis iuris. versi. quærendum est, & hanc communem
opinionẽopinionem, vt ex præstatione annua &
diuturna præsumatur titulus legitimus, si allegetur ab eo qui illam annuam præstationem
exigebat, sequitur & dicit communem Alcia.
in d. l. si certis annis. sub quadam distinctione sequitur & dicit esse communem opinionem Curtius Senior numero 12. ibidem, sequitur etiam ibi, & firmat esse communem opinionem Ludouicus Gozad. num. 7. vbi etiam
Francis. Cur. iunior num. 19. eam opinionem
sequitur & dicit communem, quam opinionem sequitur & dicit communem Riminaldus in d. l. si certis annis. colum. 3. & rursus in
colum. penult. qui circa intel. dict. l. cum de in
rem verso, non leuiter velitatur, sequitur tanquàm communem Iason in d. l. si certis annis.
num. 7. vbi Decius num. 12. hanc sequitur & dicit communem, quam similiter sequitur, &
communem appellat Alexand. ibi. nume. 7.
& Fulgosius in d. l. cum de in rem verso. ff. de
vsuris. vbi etiam Salicetus, Ludouicus Romanus nume. 22. hanc sequitur, & dicit communem in d. l. si certis, quod & tenent ibi Petrus
de Bellaperti. Iacobus Butrigarius, Cynus,
Bald. Bartolus & Iohannes Faber, vbi Iacobinus de Sancto Georgio hanc sequitur, & dicit
esse communem nume. 12. & etiam Aretinus
ibi, column. secunda. Albericus & Odofredus
in d. l. si certis annis. Albericus in d. l.
cũcum de in
rem. columna secunda, in princip. Idem in d.
l. seruitutes. vnde
* in omnibus exactionibus
quas nobilium Hispanorum non pauci solent
à populis vasallisq́ue suis exigere post diutinam huius rei possessionem, vix est vt illi possint se tueri contra talem nobilem, si titulum
legitimum se habuisse alleget, isthæc omnia
procedunt contra agentem, non sic contra patientem, quia longè facilius præsumitur debere, quod soluit & præstat
sępesæpe ac multoties aliquis, quàm contra eum præsumatur titulus si
nihil faciat, sed tantùm taceat, ac patiatur & dissimulet. Vnde si
* fundum alienum bona
fide per longum tempus possedi, an ex tali
longi temporis continuata possessione præsumatur titulus, dubium est si allegatus fuerit,
vt sic si præsumatur
eũeum fundũfundum præscripsisse videar, sin minus secus, & sunt qui putent eum
fundum minimè præscriptum videri, quia regulariter in longi temporis præscriptione titulus à lege desideratur. l. nullo. C. de rei vendic. l. Celsus. ff. de vsucapion. l. diutina. l. super
longi. C. de præscrip. longi temp. l. vnica. C. de
vsucapion. transfor. nec dubium est quin si à
lege quicquam desideretur, id est, desideretur
alicuius rei interuentus, tunc non sufficiat regulariter illud allegari, nisi & probetur re vera
& existenter interfuisse. l. 1. ff. de dolo. leg. 1. ff. si
quadrupes pauperiem fecisse dicatur. Riminald. in l. si certis annis. colu. 5. C. de pact.
* sicq́ue vt existenter tituli interuentus exigatur,
nec sufficiat eius allegatio ad rem corpoream
longo tempore præscribendam, tenent Barth.
in l. Celsus. ff. de vsucapionibus. Bald. & Iason
nu. decimoquinto. in l. si certis annis. de pact.
C. vbi Alexand. num. 9. Couarr. in cap. possessor, de regulis iur. par. 2. §. 5. in princip. Barth.
in leg. nullo. C. de rei vendica. Couarru variarum resolu. c. 17. num. 7. est communis opinio,
secundum Balb. de præscrip. par. 3. princ. quæstio. 10. nu. 7. Idem Balbus in eodem tracta. in
secund. par. 4. part. princip. quæst. 1. Petrus de
Bellaperti. Butriga. Cyn. Bald. & Angel. & Iacobi. numero vigesimoprimo, & Salicet. in d.
l. si certis annis. vbi Ludoui. Roman. numero
36. Bald. Ang. & Imol. in l. qui in aliena, in pri.
Albericus numero quinto. in l. si certis annis.
Idem in d. l. seruitutes. 4. ff. de seruitu. Idem Alber. in d. l. cum de in rem verso. estq́ue opinio
receptissima, tradit Bertarch. in reperto. verb.
titulus. versi. 5. & 6. Alexand. consi. 108. in causa & lite. columna fina. lib. 2. per Molinæum
de vsuris. nu. 205. Aret. num. 4. in d. l. qui in aliena. §. sed & si non adierit. Riminal. in d. l. si
certis. colum. penul. in princ. vbi Alcia. prope
fin. hanc opin. sequitur, & dicit communem,
& ampliat vt procedat etiam in vsufructu
nōnon
secus quàm in proprietate, quod voluit Bart.
in l. cum de in rem. ff. de vsuris. Huius autem
communis opinionis ratio ea est, quia cum
in præscriptionibns ordinarijs titulus, aut iusta causa possidendi exigatur, vt dictis legib.
sanè si sola tituli allegatio sufficeret, vanum
esset dicere titulum requiri, nam quisque possessor titulum allegaret etiamsi illum nunquam habuisset, sicq́ue iniuria fieret domino
illius rei, de cuius possessione ac præscriptione
agebatur, quæ quidem iniuria vel minimè
fit, vel non tanta fit quando præsumitur titulus allegatus ab exactore contra eum qui sponte singulis annis totius continui decennij certum quid ex eadem causa formaliter, & in vna
eadem seu pari quantitate persoluerat. nam
cùm nullus præsumatur iactare suum. l. tum
|
de indebito. ff. de proba. cumq́ue geminatus
actus denotet enixam deliberatamq́ue voluntatem. l. si mulier. C. ad Velleianum, qui
toties quid persoluit, vix credibile est id non
debuisse, ne aliter suum iactare ac prodigere
sæpissimè videretur, sicq́ue hoc casu titulum
præsumi contra eum longè æquius est, quàm
si præsumeretur contra eum qui rem suam ab
alio possideri patiebatur ac dissimulabat, qui
per hoc sibi non præiudicat quod titulum præsumendum, cum agitur de præscribendo dominio rei, licet facilè sibi is tacens præiudicet,
cum agitur de leuiore incommodo, puta de
præscribenda seruitute reali.