Ad tertium non e
ſst difficilè re
ſspondere,
ſsi quæ
ſsuperius diximus, teneamus:
ſsimili
enim argumento probaretur, confe
ſssionis
integritatem
nõ
non
e
ſs
ſse iure diuino
præ
ſcriptã
præscriptam
,
quoniam licet vel propter incommodum,
vel propter
ſscandalum euitandum,
peccatũ
peccatum
aliquod mortale in
cõfeſsione
confessione
retinere. Leges itaque Chri
ſsti
ſseruatoris no
ſstri
ſsuauiter
di
ſsponunt omnia,
ſsalua
ſsemper & naturæ
|
æquitate, & prudentiæ ratione. Nam, & arbitrio boni,
prudentisq́;
prudentisque
viri decernendum
e
ſst, quanta locorum intercapedo nece
ſs
ſsaria
ſsit, vt confe
ſs
ſsor ab
ſsens e
ſs
ſse credatur, cen
ſseat
q́ue pœnitens non habere copiam
cõfeſ
ſoris
confessoris
. Porrò,
ſsi
cõfeſ
ſor
confessor
intra ciuitatem
ſsit,
quã
libet
quamlibet
longo interuallo di
ſstet, debet
pœnitẽs
pœnitens
ad ip
ſsum accedere:
ſsi tamen pœnitens
ſsit in
oppidulo, quod à ciuitate tribus milliaribus
di
ſstet, tunc ego non
cenſerẽ
censerem
huiu
ſsmodi pœ
nitentem copiam confe
ſs
ſsoris habere.