Præterea, primus actus charitatis, eſst meritorius, cùm ſsine dubio, fit opus amici Dei maximè placens Deo. Ioan. 1. Qui diligit me, ego manifeſstabo ei meipſsum. Sed actꝰ actus primꝰ primus pœnitentiæ ſsequitur primum actũ actum charitatis à quo proficiſscitur, ergo eſst meritoriꝰ meritorius . Quod Auguſst. affirmat. de ve. & fal. pœn. ca. 17. vbi de iis qui in fine pœnitẽtiã pœnitentiam agũt agunt , ſsic loquitur. Cum fructifera pœnitentia opus ſsit non hominis ſsed Dei: inſspirare eam poteſst, quoniã quoniam vult ſsua miſsericordia, & ex miſsericordia remunerare, quos dãnare damnare poteſst ex iuſstitia. & cap. vltimo. ait, pœnitentiam non ſsolum indulgentiã indulgentiam promittere, ſsed certa præmia. Gratianus etiã etiam id habet de pœ. d. 1. c. cõuertimini conuertimini .